મન બુધ્ધિ અહંકાર ને
હું
વિસ્મય પૂર્વક નિરખું છું
તેના કદ આકાર સ્વરૂપને
હું
તન્મય થઈને વિચારું છું
અસ્તિત્વ જેનું જડ ચેતનમાં
મરજીવા થઈને શોધું છું
વનવગડે દિનભર ભટકીને
હું
સૂર્ય કિરણને પૂછુ છું
રણની બાલુ ઉની ઉની
પૂનમના ચાંદની શિતળતા
દિશા વગર મારગ ભૂલી
હું
ઝાંઝવાના જળને પૂછું છું
હિમાલય પર જઈ અટવાણી
યાદોની એ હુંફ પામીને
બરફ બનીને પીગળું છું
હું
તેના કદ આકાર સ્વરૂપને
હું તન્મય થઈને વિચારું છું
