જીવતરની જીજીવિષા  કાજે તારો  ખૂબ આભાર

પ્રેમાળ માતાપિતાને કાજે તારો ખૂબ આભાર

શ્વાસની આવન જાવન કાજે તારો ખૂબ આભાર

સઘળી ભૂલોને સહવા કાજે તારો ખૂબ આભાર

સુંદર પ્રભાતના પુષ્પો કાજે તારો ખૂબ આભાર

પ્રગતિમાં પ્રેરકતા કાજે તારો ખૂબ આભાર

પરિવારમા સ્નેહને કાજે તારો ખૂબ આભાર

ધિરજની ગંભિરતા કાજે તારો ખૂબ આભાર

સ્નેહની સરવાણી કાજે તારો ખૂબ આભાર

આપત્તિમા સાંત્વના કાજે તારો ખૂબ આભાર

સમૃધ્ધિમા સમતા કાજે તારો ખૂબ આભાર

વાણીમા વહાલ કાજે તારો ખૂબ આભાર

હ્રદયની વિશાળતા કાજે તારો ખૂબ અભાર

વેદનામા કોમળતા કાજે તારો ખૂબ આભાર

નિવૃત્તિમા પ્રવૃત્તિ કાજે તારો ખૂબ આભાર

મારગડો ચીંધવાને કાજે તારો ખૂબ આભાર 

નાક નકશો સુંદર દીધાં મને તારા જેવું થાવું ગમે

ખિલૌના ઝાઝા દીધા મને તારી સંગે રમવું ગમે

આંખ કાજે અંજન દીધા મને તારું કાજળ નયણે ગમે

ગાડી વજીફા બંગલા દીધા તારે મંદિરીયે વસવું ગમે

ઢોલિયા છત્ર પલંગ દીધા તારી શૈયા પર સુવુ ગમે

ફરસાણને પકવાન દીધા તારા ભાણામા જમવું ગમે

ક્રોસને પારકર પેન દીધી મને તારી કલમે લખવું ગમે

સુહાના સ્વપ્ન દીધા મને ખુલ્લી આંખે તારું દર્શન ગમે

વિચારોની વણઝાર દીધી  તારા ધ્યાનમા બેસવું ગમે 

વણમાગ્યે તેં ઘણું દીધું મને તારા સાન્નિધ્ય શાંતિ ગમે

મન ભરીને પ્યાર દીધો મને તારા સ્નેહની છાંવ ગમે

જગમા આવી ભૂલી પડી તારા ચિંધ્યા માર્ગે ચાલવું ગમે

હાથમા હાથ ગ્રહી તારો મને અનંતની યાત્રાએ જાવું ગમે

તારે શરણે આવી છું મને તારા ચરણોમાં સ્થાન ગમે

 નાની બેબીઃ  દાદી હું પડી ગઈ મને વાગ્યું.

     દાદીમાઃ  બેટા ઠંડા પાણી નીચે હાથ રાખ.

         બેબીઃ હા, દાદી હવે સારું છે. ઉપર

                     રબર બેંડ લગાવી દે.

                      (Band aid)

                  વિણેલા મોતી– આજનો સુવિ્ચાર

          ઓથ એની લેવી જે વખત આવે દગો ન દે

          પછી ભલેને તે પથ્થર પણ કેમ ન હોય.

ગધેડાની પૂંછડી દોરવાની રમતમાં ‘પમી’ પહેલી આવી. તાળીઓની

ઝડી વરસી . સરસ મઝાનું ઈનામ મળ્યું. આનંદ માતો નહતો.બચપનની

સુનહરી યાદોમાં ખોવાઈ જવાની મઝા છે. એકલા બેઠા હોઈએ અને હસી

છૂટી પડે. જો સામે કોઈ બેઠું હોય તો પાગલમાં જ ખપાવે.

                    આજે વરંડામા બેઠી પમી બાળપણની ગલીઓમાં આંટા મારતી

હતી. ઘણી વખત થતું પ્રભુ બાળપણ લાંબુ કેમ નથી આપતો. પણ સત્યતો

એ છે કે બાળપણ હોય ત્યારે જલ્દી મોટા થવું હોય છે.  જે છે તેનો આનંદ

લુંટવાને બદલે જે નથી તેની પાછળ આંધળી દોટ એ મનુષ્યનો સહજ સ્વભાવ

છે.

           વાત આડા પાટા પર ઉતરી ગઈ. હા પહેલી આવી, મુખ પર હાસ્ય પણ

અંતર કાં ડંખે. જે કહીશ તે સત્ય કહીશ હવે આ ઉંમરે તે છુપાવવાનો કાંઇ મતલબ?

૧૫ જણા એ રમતમાં ભાગ લીધો હતો. દરેકને આંખે બે પટ્ટા બાંધવાનું કામ મોટી

ઉમરના  ભાઈઓ કરી રહ્યા હતા. મારો ક્રમ ૧૦મો હતો. હજી સુધી કોઈ બરાબર

પૂંછડી જગ્યા પર દોરી શક્યું  ન હતું. મારો વારો આવ્યો, માથું દુખે એટલો સખત

કસીને પાટો બાંધ્યો હતો. આંખ બધ હતી. જેવો મારો વારો આવ્યો. બે હાથ લંબાવીને

ચાલતી હતી. આંખ ખોલવાનો પ્રયત્ન કર્યો. જરાક ખુલી અને બોલો ક્યાંકથી સુર્યનું

કિરણ ઘુસી ગયું. આનંદ થયો જરાક દેખાતું હતું જે પૂંછડી દોરવા માટે ઘણું હતું.

            ગધેડાના ચિત્ર પાસે આવી. ખોટા ખોટા હાથનું માપ લીધું તેમા ડોક ઊંચી

થઈ અને દેખાઈ ગયું. તો પણ થોડીવાર નાટક જારી રાખી અંતે પૂંછડી દોરી.

 જગ્યા ઉપર ઉભી રહી અચાનક તાળીઓનો ગડગડાટ મેં પાટો ખોલી નાખ્યો.

બધાએ અભિનંદન આપ્યા અને પ્રથમ વિજેતા જાહેર થઈ. મુખ પર આનંદ

પણ અંતરને ખબર હતી. વિજયના આનંદમા સત્ય કહેવાની હિંમત ન બતાવી

 શકી ઘરે ઈનામ લઈને ગઈ પણ માનશો ‘મા’થી છુપુ ન રાખી શકી. મમ્મી તથા

મોટાઈ બંનેને કહી દીધું. તેઓ મારી સત્યપ્રિયતા પર ખુશ થયા.

           એ ઈનામ જોઇને મને કદીય આનંદ થયો ન હતો———-      

 તમે છો ખૂબ વહાલા મારા પપ્પાજી

 તમે હતા તો આજે હું છું પપ્પાજી

 શિખામાણ સઘળી યાદ છે પપ્પાજી

તમારી ખુમારી આજે વિચારું પપ્પાજી

પરિસ્થિતિને કુશળ સંભાલે પપ્પાજી

પ્યારથી સહુની સાથે વર્તન પપ્પાજી

તમારી અદા કેવી અનેરી પપ્પાજી

તમારું શાણપણ રાહ બતાવે પપ્પાજી

તમારો ગુસ્સાનો વારસો પામ્યો પપ્પાજી

ગર્વથી આજે શિર છે મારું ઉંચુ પપ્પાજી

પરિવારને  તાંતણે બાંધી રાખ્યું પપ્પાજી

મા તુમ વિણ આજે સુની પપ્પાજી

તમારા ચરણે શિર ઝુકાવું પપ્પાજી

પ્રેરણાનો સ્તોત્ર બની રહ્યા પપાજી

   જેણે પાપા ગુમાવ્યા છે એ બાળકને આજે પાપાની યાદ સતાવે છે.

              છાણ ગારો લીંપીને બનાવ્યું ખોરડું

             ધીરે ધીરે કામ ચાલ્યું થઈ ગયું મોડુ

              માયા વળગી એવી કે લાગે રૂપાળું

              નહી ટીવી કે ફ્રીજ તોયે મોહ્યું દિલડુ

             કિલકિલાટ હાસ્યથી આનંદે ઉભરાતું

             પસીનાની કમાઈના તેજે જળહળતું

            અડીને થયું એ ઈંટ સિમેન્ટનું મકાન

            કાળા ધોળા કરીને વળી નીચે દુકાન

            માલમલીદા વેચે તોયે સઢ ના સુકાન

            દાકતરના આંટા વધ્યા થયા પાયમાલ

           મહેનત સચ્ચાઈ પસીનાના તેજે ખોરડું

           બેઈમાનીના પૈસે   ડગુમગુ એ મકાન

          ઘર તો ઘર છે લાંબો વિચાર કરીજો

          પાયામા સજ્જનતાનો સિમેન્ટ ભરીજો

    મરવાના ત્રણ સહેલા રસ્તા.

૧. રોજ ૧ પેકેટ સિગરેટ પીવી.—૧૦ વર્ષ

૨. રોજ બે થી ત્રણ પેગ દારૂ ઢીંચો.—–૩૦ વર્ષ

૩, કોઇને દિલોજાનથી મહોબ્બત કરો——-દરરોજ મરવું પડશે