વિદ્યાર્થિઃ છઠ્ઠા ધોરણમા આવી ગયો. હવે તો ખૂબ મહેનત કરવી પડશે?
પાંચમા ધોરણના વર્ગ શિક્ષક સાથે વાત કરતાં.

સર, તમે મારા વર્ગ શિક્ષક આ વર્ષે થવાનાકે નહી?
શિક્ષકઃ તેમનો ગમતો વિદ્યાર્થિ હતો. કહે ના હું તો પાંચમા ધોરણનો
શિક્ષક જ છું.

વિદ્યાર્થિઃ મોટો નિસાસો નાખતા. શું તમને આચર્યએ નાપાસ કર્યા.
હું મારા બાપાને બોલાવી લાવું? તેઓ બંને મિત્રો છે.
તમને પાસ કરી દેશે. મને તમે વર્ગ શિક્ષક તરીકે ખૂબ ગમો છો.

પતિઃ અરે હું તો તારા જેવો સુંદર નથી. કે નથી મારી પાસે
મોટી મોટી મહાવિદ્યાલયની ઉપાધિ. સાચું બોલજે પ્રિયે
તું શું જોઈને મને પરણી?
પત્નિઃ ખૂબ લાડ કરતાં તમારે સાચે જાણવું જ છે. રહેવાદોને.

પતિઃ ખૂબ આગ્રહ કરતા, ના ના મને કહે.
પત્નિઃ મેં તમારામા સહુથી ભારે તમારુ ખીસુ જોયું, વહાલા.

હજુતો દિવાળી પાર્ટી પૂરી નથી થઈ ત્યાં અમેરિકાનો તહેવાર
આવી ગયો. ખેર, ‘ગંગા ગયે ગંગાદાસ અમે જમુના ગયે
જમુનાદાસ ‘ જેવા આપણે શું કર્યું.

ગાજર અને કોબીની છીણમાંથી આપણે બનાવી ટર્કી. કોથમરીનાં
છંટકાવથી તેની વધારી શોભા.

ટર્કી ડ્રેસીંગ એટલે વઘારેલી તજ , લવીંગ અને લસણ વાળી ખીચડી.
(ગુજરાતીઓ ને ખૂબ ભાવતી)

પંપકીન પાઈ એટલે આપણો દુધીનો હલવો.

ક્રેનબરી સોસ. આપણી મસ્ત મજાની કેસરવાળી રબડી.

ગાર્લિક બ્રેડઃ આપણા મજે દાર માલપુડા.

એપલ સાઈડરઃ બદામ, પિસ્તા, એલચી અને જાયફળ ઘસેલી ભાંગ.

સલાડઃ કાકડીનું કચુંબર.

બોલો આવો છોને આજની મિજબાનીમા. કે પછી અમેરિકન બોસને ત્યા.

આપણે રહ્યા શાકાહરી, શું પાંઉના ડુચા અને સલાડ ખાઈને ઘરે જશો.

નિર્ણય તમારી ઉપર છોડું છું .

તા.ક. મોડેથી આવશો તો પણ ખાવાનું નહી ખૂટે તેની બાહેંધરી આપું છું.

કમપ્યુટર સિવાય કોઈ શબ્દ જાણે હવે શબ્દકોષમાં રહ્યો નથી.

ચાલો ,ત્યારે મને જણાવશો કમપ્યુટર નરજાતિ છે કે નારીજાતિ?

સારું છે આપણી ભાષામાં નાન્યતર જાતિ છે. તેથી ન પુરુષો હરખાય
કે ન સ્ત્રીઓ. ત્યારે હરખાવાનો વારો કોનો?
ધીમેથી હસવાની છૂટ છે.

સરદારજીઃ પરીક્ષામાં તૈયારી કરી ન હતી.
હવે શુ? ફળદ્રુપ ભેજું. ખિસામાંથી
સિક્કો કાઢ્યો,માંડ્યા ઉછાળવા.
ચટ પડે તો હા, પટ પડે તો ના.

શિક્ષકઃ ખૂબ હોંશિયાર હતા. સમજી ગયા
કે આમને વતાવવામાં માલ નથી.
બધો તાલ જોઈ રહ્યા.

સરદારજીઃ અડધા કલાકમાં તમાશો પૂરો કર્યો.
ફરી કલાક પછી નાટક શરૂ.

શિક્ષકઃ મનમાં, આ વળી કેમ ચાલુ થયું.
સરદારજીને, તમારું જવાબનું
પેપર મને આપીને જઈ શકો છો.

સરદારજીઃ બસ પંદર મિનિટ, હું જવાબ તપાસી
લંઉ. સિક્કો ઉછાળી જવાબ તપાસતા
હતા.

  સુમતિઃ     અરે પ્રતિભા પાટિલ રાષ્ટ્રપતિ થયા.
                આપણને જલસા.
  સુનિતાઃ   કેવી રીતે?
  સુમતિઃ    એ સોનિયા ગાંધી કહે તે પ્રમાણે
                રાષ્ટ્ર ચલાવશે.આપણે સોનિયા ગાંધી
                ચલાવે છે એમ ઘર ચલાવશું.
  

  મીતાઃ     આખરે આપણા ભારતમાં સ્ત્રી રાષ્ટ્રપતિ બની.
   નીતાઃ      હા, પહેલાં ઘર અને વરની ખેર ન હતી. હવે
                 રાષ્ટ્રની ખેર નથી.
 

  કલગીઃ     પ્રતિભા પાટિલ ઝીંદાબાદ.
   કજરીઃ       નિતા અંબાણી ઝીંદાબાદ.
                   ટીના અંબાણી  ઝીંદાબાદ.
   કલગીઃ     જયા બચ્ચન  ઝીંદાબાદ.
                  ઐશ્વર્યા બચ્ચન ઝીંદાબાદ.
   કલગીઃ    ઓપરા વીંફ્રી ઝીંદાબાદ.
   કજરીઃ      અરે આ કોણ છે?
   કલગીઃ    એને ઝીંદાબાદ કહીશું તો
                  હિલરી ક્લિન્ટન રાષ્ટ્રપતિ
                 બનવામાં કદાચ સફળ થાય.

 ચંપાઃ    પોતાના પતિ ને. અરે આજે શાળાએ નથી જવુ?
                ઉઠો સવાર ના ૭ વાગી ગયા.
    ચંપકઃ    સૂવા દેને મને આજે કંટાળો આવે છે.
    ચંપાઃ     તમે નહી જાવતો શાળાનો ઘંટ કોણ વગાડશે?
    ચંપકઃ    હા, તંયે પેલા મહેતા માસ્તરને ખબર પડશે.
                 મને આખો દી’ ધમકાવતો ફરે છે. ભલે ને
                આજે ઈ જ વગાડે.

   શાલિનીઃ    અરે આ તારો યશ કોના જેવો દેખાય છે?
   માલિનીઃ    મારા જેવો કે એના પાપા જેવો. બીજા
                  કોના જેવો દેખાય.
   શાલિનીઃ    સાચું કહું, મને તો ઉપરવાળા મિલન જેવો
                  લાગે છે.         

     મનિષાઃ તું મને પરણીશ તો સોનાનો સૂરજ ઉગશે.

     મનિષઃ ના, ના મારા માનવામાં નથી આવતું.

     મનિષાઃ હા સાચું કહું છું.

     મનિષઃ લગ્ન પછી ખૂબ થાકી જતો.
          ઍકવાર હિંમત જતાવીને મનિષાને
                લગ્ન પહેલાંની વાત યાદ કરાવતા.

     મનિષાઃ હસતા હસતાં કહે એતો મારા માટે
                 સોનાનો સૂરજ ઉગવાની વાત હતી   
     

   અરે ભાઈ શું કરવું? આ અમારા ટિખળભાઈ છે ને તેમને ટિખળ કરવાની આદત.
   પણ જો કોઈ એમની ટિખળ કરે તો તેમને વાંકુ પડે.
    એકવાર અમારે ત્યાં ગામડેથી કંકુબેન આવ્યા. નહાવા ગયા ચોકડીમા ઠંડા પાણીનો
    નળ બતાવીને કહે આ ખોલશોને માસીબા ગરમ પાણી આવશે. ભર ઠંડીનો સમો હતો
    બિચારા માસીબા ઠરી ગયા. બીજી નાની એક બે ટિખળ કરી. માસીબા ભલે ગામથી
    આવ્યા હતા. ગમાર ન હતા. છીંકણીની ડબ્બી સાથેજ હોય. એવી સારયમાંયની
    છીંકણી સુંઘતા. તેમને તો ટેવ હતી.
     ટિખળભાઈને પાઠ ભણાવવો હતો. ખૂબ દાબીને ભરી. અને ટિખળભાઈ પાસે પહોંચ્યા.
   ભાઈલા’ આ ડબરી ખોલી દેને’. ડબ્બી ખૂબ સહેલી રીતે ખૂલે તેવી હતી. ટિખળભાઈ એટલું
     બધું જોર કર્યું કે છિંકણી ડબ્બીમાંથી બહારપડીને એટલી બધી ઉડી કે તેમની છીંકો વીસ
    મિનિટ સુધી બંધ ન થઈ. માસીબા તાળી પાડીને કહે, મેર મુઆ મને હસતો હતો. લે
    લેતો જા. ગુસ્સામાં લાલચોળ ટિખળભાઈ એલફેલ બકવા માંડ્યા.
     ત્યારથી ટિખળભાઈને પાઠ ભણવા મળ્યો. જો ટિખળ કર્વી હોય તો સહન પણ કરતાં
    શીખો.