જમાનાને મારે કેમ રે સમજાવવું
કે અંતર મારું સરળ ને સહજ છે
શાને તમે પહેરો રંગીન ચશ્મા
કાળું ને લીલું નજરે ચડે છે
વિત્યાં આ વર્ષો અલપઝલપમાં
આયખું બાકી કેમ કરી ખૂટશે
ના કોઈ ખેવના કે બાકી તમન્ના
જિવને દીધી છે સઘળી છલના
અનેરી જુવાની વિતી પલભરમાં
સાહ્યબો મારો રિસાઈ ગયો છે
પ્યાર માં તેના બનીતી દિવાની
સૌભાગ્ય મારું પુરાણી કહાની
જમાના તું હરદમ સરતો જવાનો
કદી કોઈથી ના કેદ થવાનો
અભિલાષા એટલી નિશાનીઓને
ખુશીઓની કરજે દિલથી લ્હાણી
very touchy and nice.