સરજનહાર તું સુણ ફરિયાદ
તારી સૃષ્ટિ માગે છે દાદ
એમાં પોલંપોલની મોટી ફાંદ
બહેરો ના થઈશ સાંભળ સાદ
ઘડપણમાં અપંગ બનેલાં
રોગથી અશક્ત થયેલાં
યાદોથી વિરક્તિ પામેલા
તુજને ઢુંઢી ઢુંઢી થાકેલાં
તેમને કાં ન બોલાવે?
સરજનહાર તું સુણ ફરિયાદ
ભરરે નીંદર્થી જાગ જરા
તારા રાજમાં છે અંધેર
દુર્જન માણે લીલા લહેર
હાંડલા કુસ્તી સજ્જન ઘેર
વરતે સઘળે કાળો કેર
તેમને કાં સતાવે?
સરજનહાર તું સુણ ફરિયાદ
નાના નાના ભુલકાંઓને
જુવાન જોધ યુવાનોને
નવપરણિતાના પરણેતરને
કાં બોલાવે
કાં રંજાડે
કાં તેમની
આંતરડી કકળાવે
કર વિચાર
ન્યાય કર
ધિરજ ધર
બની શકેતો
ઇલાજ કર
