મારે  અંતરે  શ્રીજી  બિરાજે  છે
       મુજને જિવનનો રાહ દર્શાવે છે

      મારગમાં આવતા  અંતરાયોને
      શ્રીજી શ્રધ્ધાથી પાર  કરાવે છે

      મનડાને શ્રીજી પ્રેમ મનાવે છે
      તેની   ભ્રમણાઓને  ભાંગે  છે

      જીવન પથને શ્રીજી ઉજાળે છે
      કંટક વીણી ફૂલડા  બિછાવે છે

     દયાનો  સાગર  છલકાવે  છે
     પ્રેમે શ્રીજી  તેને  પખાળે  છે

      કર્મ  નિઃષ્કામ  કરાવે  છે
      વાણીથી શીખ વરસાવે છે

     જીવનની ગહનતા દર્શાવે છે
     શરણે   તેને   સ્વિકારે  છે

શ્રીજીબાવા મારો હાથ તમે ઝાલો
સહારા વિના હું ભટકી ન જાંઉ
હાથ તમે ઝાલો ને મારગડો બતાવો
દિશા શૂન્ય છું ભટકી ન જાંઉ
તમારે સહારે આ જીવન ઉજાળું
હાથ ઝાલીને મંઝીલ પામું
લક્ષ ચોર્યાસીના ફેરાફરીને
પામી છું આ જીવન રૂપાળું
સત્ય સમજાવોને ભક્તિ બઢાવો
તમારાવીના ભટકી ન જાંઉ
વિશ્વાસ તમારો અહર્નિશ મુજને
દ્રઢતા મારી તમમાં વધારો
શરણે તમારે આવી છે દાસી
હાથ ઝાલીને તેને સ્વિકારો

શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ્ શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ્
શ્રી મહાપ્રભુજી એ આપ્યો મંત્ર શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ્
શ્રી કૃષ્ણમાં સ્થાપ્યું મન શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ્
દિલના તાપ સમાવે મંત્ર શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ્
વૈષ્ણવ જનને વહાલો મંત્ર શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ્
સર્વ જગતમાં વ્યાપક મત્ર શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ્
દૂર કરે મનડાના ભ્રમ શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ્
શંકા ના કર તેમાં ક્ષણ શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ્
તું પામીશ કૃષ્ણ કેરું ધન શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ્
કૃષ્ણનું સ્વિકાર શરણ શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ્
શ્રી મહાપ્રભુજી એ આપ્યો મંત્ર શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ્

     સામગ્રીઃ    ૧ રતલ આલુ(બટાકા) નાના નાના લાલ
                 કાશ્મીરી મરચું (સ્વાદ પ્રમાણે)
           મીઠું, લીંબુનો રસ, ઝીણી સમારેલી કોથ્મીર
                  ટુથપીક ,તેલ, મેથીયાનો મસાલો,તલ
 
     બનાવવાની રીતઃ
                    બટાકાને બાફવા.
             તેલમાં સાંતળીન્જરાક કડક કરવા,
             સહેજ ઠંડા પડે એટલે તેમાં પ્રમાણસર મીઠું ઉમેરી
                      મેથીનો મસાલો ભભરાવવો.
              લીંબુ નીચોવી સર્વીંગ ડીશ માં ગોઠવવા.
              જ્યારે મહેમાનોને આપવું હોય ત્યારે કોથમરી
                       ભભરાવવી, દરેક બટાકા ઉપર ટુથપીક ખોસવી.
              તીખું ભાવતું હોયતો ઉપર કાશ્મીરી મરચુ પણ
                       ભભરાવવું.ઉપર તલ પણ
                જમતાં પહેલા ડ્રીંક્સ સાથે બહુજ સ્વાદિષ્ટ લાગશે.
 

    જીવન સંધ્યાનું ટાણું
    પ્યારું ઘરનું આંગણું
    સહુ સાથ છૂટી  જશે
    તન પણ દગો  દેશે
    આ પિંજર પડી જશે
   તિમિર ગયું ને પ્હો થયો
   મળસ્કાનું મધ્યાહન થયું
   સંધ્યાના  સુહાના  રંગ
   રાત્રિમાં થયે પરિવર્તન
   બાળપણાનું  ભોળપણ
   શૈશવનું  મધુરું  જિવન
   જુવાની આવે  ઘોડાપૂર
   ઢળતી ઉમરનું શાણપણ
   સઘળાં કર્મોનું નિરાકરણ
   જિંદગી ના બને ભારણ
   મૌન સેવી નિરખ ગગન
   શાતા પામ બન  મગન
 

  ઝાલો  જમણો  હાથ જો  જો  છૂટે ના  સંગાથ
                                 શ્રીજી હાથમાં લો હાથ   

    જગને દીધો હાથ  છોડ્યો અધવચ્ચે  સંગાથ
                                   શ્રીજી હાથમાં લો હાથ

    તમ પર છે વિશ્વાસ તેનો કરશો ના કદી ઘાત
                                        શ્રીજી હાથમાં લો હાથ

    અનેરો તારો હાથ ઝાલ્યો બન્યો ઘનેરો સંગાથ
                                      શ્રીજી હાથ માં લો હાથ

    લાંબી જગની  વાટ  તેમાં  કાંટાની  છે  વાડ
                                  શ્રીજી હાથમાં લો હાથ

    હૈયે   મૂકો   હાથ   શ્વાસે  શ્વાસે  છે   સંગાથ
                             શ્રીજી હાથ માં લો હાથ

    હાથોનો  મિલાપ  હ્રદયે  ના  રહ્યો  વિલાપ
                              શ્રીજી હાથ માં લો હાથ

  ધર્મ શું  છે  આ  જિવનમાં  કરી લે તું  વિચાર
   ધર્મ  ધર્મ ને  નામે  આજે  વણસ્યો છે વેપાર
                 માનવ ધર્મને સમજી અપનાવ
 માળા ફેરવી તિલક લગાવ્યું કર્યા ભજન બે ચાર
 વેદ ઉપનિષદ વાંચી સમજી કર્યા શ્લોક  અપાર
                માનવ  ધર્મને સમજી અપનાવ
 ધર્મ ને નામે ધતિંગ ઘણાંને ધુતારાઓ પ્રખ્યાત
 દેશ  વિદેશમાં ફરી  ફરીને  બને તે  માલામાલ
                 માનવ  ધર્મને સમજી અપનાવ
 માનવ વચ્ચે ભેદ ન  સર્જે  ધમે  સદા  આઝાદ
 નાનાં  મોટા  સાચા  ખોટા  અધર્મના   આકાર
                 માનવ ધર્મને સમજી અપનાવ
 જાગૃત પવિત્ર સત્ય સભર પ્રવર્તે ધર્મ નું રાજ
 આસક્તિ ત્યજીદે કર તું  હરદમ  સવળાં  કામ 
                માનવ ધર્મને સમજી અપનાવ
 અહંકાર ત્યાગી દંભ ત્યજી ભરરે નિંદરથી જાગ
 ભજ ગોવિંદમ ભજતું કૃષ્ણ ભજ તું રામનું નામ
                માનવ ધર્મને સમજી અપનાવ    

           એક પંખી રામે પાળ્યું
           હો એક પંખી રામે પાળ્યું
           કરૂણામયી સીતાએ એને
          વ્હાલે ચૂમી  પંપાળ્યું
                     હો એક પંખી——
     તેજ તિમિરની લીલા નિહાળી  હસતી એની આંખો
     નભગંગાઓ   સમેટી  લેતી  એની  પવન  પાંખો
     પાંખ  પસારી  રમતાં  એણે  વાયુ  મંડળ  ખાળ્યું
                       હો એક પંખી—-
     ઊંડે આભલું આંબી, એને સ્વર્ગ પ્રુથ્વી સૌ સરખાં
     સાત ગગનની આરપાર ઊડવાના એને  અભરખા
     ઊડી ઊડીને આખર એણે જિવન  રામપદ  ઢાળ્યું
                        હો એક પંખી—–
    જાનકીને લોચનિયેથી કંઈ  ટપક્યાં  મોંઘા  મોતી
    ચણ્યા સ્નેહથી એણે  સઘળાં  મોતી  ગોતી  ગોતી
      ત્યજી ટચૂકડો દેશ  વિરાટે  પ્રયાણ  એણે  વાળ્યું
                  હો એક પંખી——  

poet: Chandrakant Desai

    સબસે ઊંચી પ્રેમ સગાઈ
    દુર્યોધનકો મેવા ત્યાગો
    સાગ વિદુર ઘર ખાઈ
          સબસે ઊંચી પ્રેમ સગાઈ
    જૂઠે ફલ શબરી કે ખાયે
    બહુવિધિ  પ્રેમ  લગાઈ
           સબસે ઊંચી પ્રેમ સગાઈ
    પ્રેમ કે બસ ન્રુપ સેવા કીન્હી
    આપ બને હરિ નાઈ
           સબસે ઊંચી પ્રેમ સગાઈ
     રાજસૂય યજ્ઞ યુધિષ્ઠિર કીન્હોં
      તામેં જૂઠ ઉઠાઈ
             સબસે ઊંચી પ્રેમ સગાઈ
      પ્રેમકે બસ અર્જુન રથ હાંક્યો
       ભૂલ ગયે ઠકુરાઈ
             સબસે ઊંચી પ્રેમ સગાઈ
       ઐસી પ્રીતિ બઢી વ્રુદાવન
        ગોપિયન નાચ નચાઈ
       સુર ક્રૂર ઈસ લાયક નાહીં
       કહાં લગિ કરીરે બડાઈ
          સબસે ઊંચી પ્રેમ સગાઈ

   ખુબ સુંદર અને મનભાવન ભજન
    ————————

       મારે  અંતરે  શ્રીજી  બિરાજે  છે
       મુજને જિવનનો રાહ દર્શાવે છે

      મારગમાં આવતા  અંતરાયોને
      શ્રીજી શ્રધ્ધાથી પાર  કરાવે છે

      મનડાને શ્રીજી પ્રેમ મનાવે છે
      તેની   ભ્રમણાઓને  ભાંગે  છે

      જીવન પથને શ્રીજી ઉજાળે છે
      કંટક વીણી ફૂલડા  બિછાવે છે

     દયાનો  સાગર  છલકાવે  છે
     પ્રેમે શ્રીજી  તેને  પખાળે  છે

      કર્મ  નિઃષ્કામ  કરાવે  છે
      વાણીથી શીખ વરસાવે છે

     જીવનની ગહનતા દર્શાવે છે
     શરણે   તેને   સ્વિકારે  છે