મન મસ્ત હોય ત્યારે શું બોલે

 તે ઉંડા ભેદ પેલા મનના ખોલે

હીરા જેવી વાણી ને પામ્યો

વારંવાર વાંકુ શાકાજે બોલે

મન મસ્ત હોય ત્યારે શું બોલે

સમય ન જોયો સ્થળ ના જોયું

મીઠી વાણી કાં નવ બોલે

સહુને રીઝવે પ્રેમને પામે

મનને ત્રાજવે શું તોલે

 મન મસ્ત હોય ત્યારે શું બોલે

આત્મા અંતર માંહી બિરાજે

બહાર ભટકી શું ખોળે

મન મસ્ત હોય ત્યારે શું બોલે

સંયમનું આભૂષણ ધારી

સારા જગમા જો વિચરે

સહુને પ્યારો ને બને દુલારો

મન મસ્ત બની મીઠું બોલે 

પ્યારો છે ચાંદ શિતળ  ચાંદનીરે લોલ

એથી પ્યારો છે મારો તાત રે

પિતાએ પ્રેમે પસવાર્યો રે લોલ

આંગળી ઝાલી ચાલતા શીખવ્યું રે લોલ

મૌનમા વરસે જેનો પ્યાર રે

પિતાએ પ્રેમે પસવાર્યો રે લોલ

વહાલે પંપાળી મુજને થાબડે રે લોલ

ઉછાળે ગગને આંબવા ચાંદ રે

પિતાએ પ્રેમે પસવાર્યો રે લોલ

વાણી ભલેને તેની આકરી રે લોલ

હર શબ્દે વહે પ્રેમનો પ્રવાહ રે

પિતાએ પ્રેમે પસવાર્યો રે લોલ

આબેહૂબ પ્રતિકૃતિ તાતની રે લોલ

શીર તેનુ ગર્વે ઉંચકાય રે

પિતાએ પ્રેમે પસવાર્યો રે લોલ

વિશ્વાસને ધૈર્ય જેણે શિખવ્યા રે લોલ

આદરથી મસ્તક જેને નમે રે

પિતાએ પ્રેમે પસવાર્યો રે લોલ

સંયમનો ઘુઘવે પેલો સગર રે લોલ

અસ્તિત્વ મારું જેને શીર રે

પિતાએ પ્રેમે પસવાર્યો રે લોલ

જીવનભર ઋણ જેનું પામ્યો રે લોલ

તાત તારો અગણિત ઉપકાર રે

પિતાએ પ્રેમે પસવાર્યો રે લોલ

 મીઠા મધુને મીઠા મેહુલારે લોલ

એથી મીઠી છે મારી માત રે

જનનીની જોડ સખી નહી જડે રે લોલ

ગરમી ગરમી શું કરો છો

  દિમાગમા છે ભુસુ

નરમી રાખો સારા બદનમા

    શિતળતાથી જીવશું

 ગરમી છે તો ઠંડીની

    મહત્વતા જાણીશું

ગરમી ઠંડી એકમેકથી

  અભિન્ન છે માનીશું

ગરમીથી બચવા છાશ, પનો

    હરખે ગટ ગટ પીશુ

ગરમી દિલે કે દિમાગે

સોચો ને  વિચારો

મલમલ સંગે નાતો બાંધી

   હળવાશ અનુભવીશુ

ડોલર તો છે ચંચળ આજ અંહી કાલે તહીં

ડોલર સરતો રહેવાનો કોઈનો ના થવાનો

ડોલરની બોલબાલા કરે હરદમ ગોટાળા

ડોલરની મોહમાયા તેમાં ફસાઈ હર કાયા

ડોલરનૉ ખણખણાટ જીવનમા ઝણઝણાટ

ડોલર હશે મહેનતનો સુખેથી સૂશે મનવો

ડોલર અનિતીનો વ્યાપે જીવને બેચેની

ડોલર ના ખવાય તેની શૈયે ના સૂવાય 

ડોલર લઈ ન આવ્યા નહી લઈને જવાના

ડોલરથી કર ન પ્રીતિ ઉરે ધર ન ભીતિ

ડોલર ખર્ચો ખુલ્લે હાથે ઉલ્લાસ માણો હૈયે

ડોલરની મૂકો માયા મેઘધનુના રંગ છાયા

  જેવું  વાવો તેવું લણો તેમાં ફેર પડે ના

આપો તેવું પામો તેમાં મીનીમેખ થાય ના

બંઝર ધરતીમાં જોયા કોઈ’દી આંબા પાકે

ગુલાબનું ફૂલ કાંટા સંગે મીઠી સુગંધ અર્પે

સંસારના અફર નિયમને તું કાં બદલાવે

ઝાંઝવા પાછળ દોડી મિથ્યા તરસ છિપાવે

ક્ષિતિજને આંબવા તું શાને હવાતિયાં મારે

નજીક જણાયને દૂર સરતી રેખા હાથ ન આવે

કર્મ કર્યે જા નિષ્કામ, કૂચ કર્યે જા હામ ભરીને

છૂલે ગગન, ભરીલે તારા થાળે ધરા પર રહીને

જીવતરની જીજીવિષા  કાજે તારો  ખૂબ આભાર

પ્રેમાળ માતાપિતાને કાજે તારો ખૂબ આભાર

શ્વાસની આવન જાવન કાજે તારો ખૂબ આભાર

સઘળી ભૂલોને સહવા કાજે તારો ખૂબ આભાર

સુંદર પ્રભાતના પુષ્પો કાજે તારો ખૂબ આભાર

પ્રગતિમાં પ્રેરકતા કાજે તારો ખૂબ આભાર

પરિવારમા સ્નેહને કાજે તારો ખૂબ આભાર

ધિરજની ગંભિરતા કાજે તારો ખૂબ આભાર

સ્નેહની સરવાણી કાજે તારો ખૂબ આભાર

આપત્તિમા સાંત્વના કાજે તારો ખૂબ આભાર

સમૃધ્ધિમા સમતા કાજે તારો ખૂબ આભાર

વાણીમા વહાલ કાજે તારો ખૂબ આભાર

હ્રદયની વિશાળતા કાજે તારો ખૂબ અભાર

વેદનામા કોમળતા કાજે તારો ખૂબ આભાર

નિવૃત્તિમા પ્રવૃત્તિ કાજે તારો ખૂબ આભાર

મારગડો ચીંધવાને કાજે તારો ખૂબ આભાર 

નાક નકશો સુંદર દીધાં મને તારા જેવું થાવું ગમે

ખિલૌના ઝાઝા દીધા મને તારી સંગે રમવું ગમે

આંખ કાજે અંજન દીધા મને તારું કાજળ નયણે ગમે

ગાડી વજીફા બંગલા દીધા તારે મંદિરીયે વસવું ગમે

ઢોલિયા છત્ર પલંગ દીધા તારી શૈયા પર સુવુ ગમે

ફરસાણને પકવાન દીધા તારા ભાણામા જમવું ગમે

ક્રોસને પારકર પેન દીધી મને તારી કલમે લખવું ગમે

સુહાના સ્વપ્ન દીધા મને ખુલ્લી આંખે તારું દર્શન ગમે

વિચારોની વણઝાર દીધી  તારા ધ્યાનમા બેસવું ગમે 

વણમાગ્યે તેં ઘણું દીધું મને તારા સાન્નિધ્ય શાંતિ ગમે

મન ભરીને પ્યાર દીધો મને તારા સ્નેહની છાંવ ગમે

જગમા આવી ભૂલી પડી તારા ચિંધ્યા માર્ગે ચાલવું ગમે

હાથમા હાથ ગ્રહી તારો મને અનંતની યાત્રાએ જાવું ગમે

તારે શરણે આવી છું મને તારા ચરણોમાં સ્થાન ગમે

 તમે છો ખૂબ વહાલા મારા પપ્પાજી

 તમે હતા તો આજે હું છું પપ્પાજી

 શિખામાણ સઘળી યાદ છે પપ્પાજી

તમારી ખુમારી આજે વિચારું પપ્પાજી

પરિસ્થિતિને કુશળ સંભાલે પપ્પાજી

પ્યારથી સહુની સાથે વર્તન પપ્પાજી

તમારી અદા કેવી અનેરી પપ્પાજી

તમારું શાણપણ રાહ બતાવે પપ્પાજી

તમારો ગુસ્સાનો વારસો પામ્યો પપ્પાજી

ગર્વથી આજે શિર છે મારું ઉંચુ પપ્પાજી

પરિવારને  તાંતણે બાંધી રાખ્યું પપ્પાજી

મા તુમ વિણ આજે સુની પપ્પાજી

તમારા ચરણે શિર ઝુકાવું પપ્પાજી

પ્રેરણાનો સ્તોત્ર બની રહ્યા પપાજી

   જેણે પાપા ગુમાવ્યા છે એ બાળકને આજે પાપાની યાદ સતાવે છે.

              છાણ ગારો લીંપીને બનાવ્યું ખોરડું

             ધીરે ધીરે કામ ચાલ્યું થઈ ગયું મોડુ

              માયા વળગી એવી કે લાગે રૂપાળું

              નહી ટીવી કે ફ્રીજ તોયે મોહ્યું દિલડુ

             કિલકિલાટ હાસ્યથી આનંદે ઉભરાતું

             પસીનાની કમાઈના તેજે જળહળતું

            અડીને થયું એ ઈંટ સિમેન્ટનું મકાન

            કાળા ધોળા કરીને વળી નીચે દુકાન

            માલમલીદા વેચે તોયે સઢ ના સુકાન

            દાકતરના આંટા વધ્યા થયા પાયમાલ

           મહેનત સચ્ચાઈ પસીનાના તેજે ખોરડું

           બેઈમાનીના પૈસે   ડગુમગુ એ મકાન

          ઘર તો ઘર છે લાંબો વિચાર કરીજો

          પાયામા સજ્જનતાનો સિમેન્ટ ભરીજો

   જીવનની રેલગાડી હરપળ ચાલતી રહેવાની

   વિરામસ્થળની આશે મુસાફરી જારી રહેવાની

   હસીને કે રડીને જીંદગી હાથમાંથી સરવાની

   મેળવો યા ગુમાવો તે સદાય સરતી રહેવાની

   સુખ દુખમાં રાખો સમતા મઝા હસતા રહેવાની

   મંઝિલ સુધી પહોંચવા ધિરજ હૈયે ધરવાની

   ચડતી હોય કે પડતી વિશ્વાસ શ્રધ્ધા રહેવાની 

    સાથ સુહાનો હોય કે એકલા દિશા મળી રહેવાની

    ખોવાઈ જવામાં મઝા છે વાત ખાનગી કહેવાની

     ચાહો યા ના ચાહો સહુએ આ મુસાફરી કરવાની