Archive for the ‘ચિંતન લેખ’ category

સંબંધ શું છે?

March 17th, 2011

 મન અને માનવી વચ્ચે અતૂટ સંબંધ છે

 

લોહી અને લાગણી વચ્ચે ગાઢ સંબંધ છે

 

વાણી અને વર્તન પર જીવન નિર્ભર છે.

 

પ્રેમ અને લાગણી અરસપરસ છે.

 

શરમ અને મલાજો આવશ્યક છે.

 

અહં અને સ્વમાન વચ્ચે બારીક રેખા છે.

 

જીવન હોય ત્યારે  મૃત્યુ નિશ્ચિત છે.

૨૬મી જન્યુઆરી

January 25th, 2011

ભારતનો પ્રજાસત્તાક દિવસ, ૨૬મી જન્યુઆરી.  આજકાલ કરતા

૬૨મી વર્ષગાંઠ આવી ગઈ. બાળપણ વિત્યું , જવાની ગઈ અને

પ્રૌઢાવસ્થાને આરે આવીને ઉભા છીએ.

      પ્રગતિ ઘણી કરી. ખૂબ લાંબી મજલ કાપી. છતાંય સામાન્ય

માનવીની હાલત જોતા આંખમા ઝળઝળિયા આવી જાય છે. દરેક

ક્ષેત્રે આપણે લાંબી મઝલ કાપી છે. જેવાકે આધુનિકતા, વિજ્ઞાન,

ખેતીવાડી, નિકાસ, વિ.વિ.

         કિંતુ આપણા દેશમા પ્રસરેલી  લાંચરુશ્વતની બદી જોઈને હૈયે

અરેરાટી વ્યાપી જાય છે. દેશનો વસ્તી વધારો, દેશમા ગરીબોની

કરૂણાજનક  પરિસ્થિતી, સામાન્ય નાગરિકમા, નાગરિકતાનો અભાવ.

      હા, પ્રજાસત્તાક દિવસની ઉજવણી થશે. સારા ભારતમા આજે રજા

હશે. આનંદની હેલીમા લોકો ગાંડા થશે. કિંતુ ‘ખોખલું ‘ તંત્ર જોઈને નિંદ

હરામ થઈ જાય છે. કાંદા ૬૦ રૂ. કિલો. એક લાખ એંસી હજાર પોલિસ

મુંબઈ શહેરમા છે. એક લાખને રહેવા ઘર નથી. આવા સમાચાર વાંચીને

થાય કે પછી એ હવાલદાર પૈસા ન ખાય તો શું ઈમાનદાર હોઈ શકે?

        સારાય દેશમા જગ્યાના ભાવ આસ્માનને છૂએ છે. સરકાર જ્યારે મકાન

બાંધે છે ત્યારે કોના માટે હોય છે અને ખુરશીની શેહમા કોણ ખરીદે છે?  વગર

પરવાનગીએ મોટા મોટા તોતિંગ નજર સમક્ષ દેખાય છે. બસ પૈસા ખવડાવ્યા

નથી અને કામ થાય છે.

    ‘પૈસો ‘ જીવન જરૂરિયાત માટે છે. હવે તો પૈસો છે તો જીવન છે. અબજો રૂ.ના

કૌભાંડો , રોજ નવા પ્રકરણ, ખુલ્લેઆમ લોકોના ખૂન કરી સમાજમા ફરતા વરૂ.

       ૨૬મી જાન્યુ. કશું જ ન બને તો માત્ર થોડો આત્મા ઢંઢોળી અંતરમા નજર

નાખી તેનું વરવું દર્શન કરીએ તો પણ ઘણું છે.   બાળપણમા શાળાનો ગણવેશ

પહેરી, સફેદ બુટ અને મોજા, માથામા સફેદ રીબીન બે ચોટલા વાળી ધ્વજ્વંદન્મા

ભાગ લેવા જતી એ દૃશ્ય આજે પણ નજર સમક્ષ તરવરે છે.

      ૬૨મો પ્રજા સ્ત્તાક દિન સહુને મુબારક.

  દેદી હમે આઝાદી બિના ખડગ બીના ઢાલ

   સાબરમતી કે સંત તુને કર દિયા કમાલ.

    જય હિંદ

૧-૧-૧૧

January 1st, 2011

  નવા વર્ષના અભિનંદન

  આજની તારિખ છે ૧-૧-૧૧

  ૧  ધરતી

 ૧ ચંદ્ર

 ૧  સૂર્ય

 ૧   પરમાત્મા

 ૧ આંક જેનો ગુણાકાર અને ભાગા્કાર પણ

 ૧ હોય 

 ૧ જે પૂર્ણ છે.

 ૧  માતા

 ૧  પિતા

 ૧  અહમ

 ૧ તત

  એકડા વિશે શું કહવું. જો એક ન હોય તો મીંડાનું શું મહત્વ.

  આજનો દિવસ નવું વર્ષ લઈને તો આવ્યો. સાથે સાથે ખૂબ

અગત્યનો સંદેશો પણ લાવ્યો.

     એકલા આવ્યા, એકલા જવાના .  એકને નાનો યા કમ ન

સમજતા તેની અગત્યતા અને મહત્વતા સમજવાનો સમય

પાકી ગયો છે.

   આજનો ૧-૧-૧૧ નો શુભ દિવસ સહુને મંગળ મનોકામના.

યૌવન તું શું ચાહે?

December 4th, 2010

યૌવન તું શું ચાહે ? આજનો યુવાન ગુમરાહ છે કે બેદરકાર!

તેને શું જોઈએ છે. કઈ દિશામાં આંધળી દોટ મૂકે છે. પશ્ચિમની

હવા તેના અંગ અંગમા પ્રસરી છે.  દેખાદેખી અને ધન પાછળ

પાગલ તે શું કરે છે તે પણ વિસારે પાડે છે.

               સવારનો પહોર હતો. સુંદર ઉષાનું સામ્રાજ્ય ફેલાયું હતું.

વહેલી સવારે હંમેશની આદત પ્રમાણે ચાલવા નિકળી હતી. કલકત્તાનું’

‘વિક્ટોરિયા’ માનવ મેદનીથી ઉભરાતું હતું.

                  અમેરિકાના લાંબા વસવાટ પછી પણ  માતૃભૂમિને આંગણે

સવારની આહલાદક હવાની મહેક મનને પ્રફુલ્લિત કરી મૂકે છે.  જો કે

ત્યાંની જીંદગી હવે માફક આવી ગઈ છે. બંને ભૂમિ પ્રત્યે અથાગ પ્રેમ

 છે. ફેફસાંમા મન ભરીને હવા ભરી રહી હતી. અણુ અણુમા તેની

માદકતા  વ્યાપી ગઈ હતી.

     તે ટાંકણે બગીચાના વડના ઝાડ નીચે દસથી બાર જુવાનિયા

કસરત કરી રહ્યા હતા. બે મિનિટ પગ થંભી ગયા અને પ્રસન્ન વદને

નિહાળી રહી. ઇશ્વરનું નામ સ્મરણ કરતાં મારી પ્રવૃત્તિ ચાલુ રાખી.

             આખું વર્તુળ ચાલતા અડધો કલાક લાગે. બગીચાનું સૌંદર્ય

આંખે  ઉડીને વળગે તેટલું મનમોહક છે. સુરજના કિરણો સાથે ગેલ

કરતા ફુલોને જોવાનો અવસર સાંપડ્યો. પગ પાછા તેજ સ્થળે

આવ્યા જ્યાં જુવાન યુવક અને યુવતીઓ કસરત કે યોગ કરી

રહ્યા હતા.

       જે દૃશ્ય જોયું તે આંખો માનવા તૈયાર ન હતી. આંખ ચોળી.

હકિકત તપાસવા ત્યાં નજદિક સરી. માનવામાં નહી આવે, કિંતુ

અતિશયોક્તિ નથી કરતી. “કચરાનો ચારે બાજુ ” ફેલાવો. ખાઈ

ખાઈને કાગળ, ખોખા અને ખાલી બાટલીઓ. શું આ સભ્યતા છે ?

            જે બગીચામા દર પંદર ડગલાં ચાલો તો મોટા મોટા કચરો

નાખવાના પીપડાં જણાય છે. આ વૃંદ અભણ ન હતું . તેમજ ક્યાં

હતા તેનું સંપૂર્ણ ભાન ધરાવતા હતા. શું આવા કૃત્ય માટે પણ આપણી

સરકાર જવાબદાર છે ?

લગ્નની મોસમ

November 17th, 2010

લગ્નની મોસમ

        દેવઉઠી એકાદશી ગઈ નથી અને ઘરે ઘરે શરણાઈ ગુંજવા લાગી.

માબાપ તો લગ્નની વાડીથી માંડીને ઘરેણાં અને કપડામા ગુંથાયેલા

હોય.

             નવ યુગલો પોતાના ભવિષ્યના કિલ્લા બાંધતા હોય. તો પછી

કઈ દિશામાંથી વાવાઝોડું ફુંકાય છે કે મોટા ભાગના લગ્ન છ કે બાર

મહિનાથી વધુ ટકતા નથી.

     લાખો રૂપિયા કે હજારો ડોલરોનું પાણી કરી અંતે પરિણમે છે છૂટાછેડાના

લાંબા રકઝક મા . એમાંય કમાય પેલા વકીલો. કોણ સાચું અને કોણ ખૉટું એ

તો ઉપરવાળાને ખબર.

      આ સમસ્યા ઘર ઘરની છે. પુખ્ત વયના બાલકોના માતા પિતા ખુબ

મુંઝવણમા છે. શું આપણે અમેરિકા આવીને ભૂલ કરી. સમૃધ્ધિતો પ્રગતિને

આંબનારી હોય રુંધનારી નહી.

         આપણે ક્યાં ગોથું ખાઈ ગયાકે આવી પરિસ્થિતિનો સામનો કરવો

પડે છે. સ્વતંત્રતા અને સ્વચ્છદંતા વચ્ચે ખૂબ બારિક લક્ષમણ રેખા છે.

અમેરિકા હોય કે ભારત આ સમસ્યા બધાને સરખી નડે છે. અરે, ચાર

કે પાંચ વર્ષથી એક્બીજાથી પરિચિત હોય. મનપસંદ સાથી હોય તો

પણ પરિણામે છૂટાછેડામા.

               જો થોડા વર્ષો પહેલાની વાત કરીશું તો કહેવાશે “ઓલ્ડ ફેશન”.

અરે એવા ‘ઓલ્ડ ફેશન’વાળા પણ લગ્નના ૨૫ યા ૩૦ વર્ષ પછી અલગ

રાહના રાહી બને છે કારણ ? અમારી બંનેની વચ્ચે કશું સામ્ય નથી ! અમે

બંને બાળકોને લીધે ભેગા હતા હવે તેઓ માળો છોડી ગયા તેથી અમે અમારા

રસ્તા પકડ્યા.

             પતિ યા પત્ની કોઈ માંદગીના શિકાર બને તો પણ વાંધો નહી. બસ અમને

નથી ફાવતું અમે છૂટા થઈ જવાના. લગ્નની મોસમ પૂર બહારમા ખીલી છે. સોનાના

ભાવ આસમાને છે. પૈસા  પાણીની માફક ખરચાય છે. લગ્ન કરનાર વ્યક્તિઓ બે વખત

સવાલ પૂછે પોતાની જાતને શું ખરેખર હું જવાબદારી ઉઠાવવા તૈયાર છું ?

       આજકાલની ભણેલી ગણેલી વ્યક્તિઓ સમજી વિચારીને આ પગલું ભરે તે આવશ્યક

છે.  લગ્ન એતો પવિત્ર રિશ્તો છે. બે શરીરનું મિલન કરતાં બે પવિત્ર આત્માની ઐક્યતા છે.

                    તેમાં ઉતાવળ નહી સમઝણ મુખ્યભાગ ભજવે છે. એક બીજા માટે નિઃસ્વાર્થ પ્રેમ,

બંને કુટુંબની વ્યક્તિ તરફ આદરભાવ  અને પતિ પત્નીનો એકબીજા તરફની માનની દૃષ્ટિ.

      પ્રભુતામા પગલાં વિચારીને માંડજો કે એ ડગ પાછા ન ભરવ પડે!

કત્લેઆમ

October 11th, 2010

 

   આમ તો આજનો દિવસ કત્લેઆમ નો હતો. જો મેં મારી

વિચારશક્તિ નો અભિગમ ન બદલ્યો હોત તો હું રડવા

સિવાય બીજુ કાંઈ ન કરત.

            પણ રડે એ બીજા. આનંદ મંગલ ન મનાવું ? ખબર

હતી કે સમુહમા કત્લેઆમ, શિરચ્છેદ થવાનો છે. હસીને મરવું

કે રડી ને તો પછી હસવું જ શું ખોટું  .

       અંતિમ સમયે મારી સાથે મારા સગા વહાલાં , ભાઈબંધ

અને પૂર્વજ સઘળા સાથે હોવાની હૈયે ધરપત હતી. માત્ર સાથ,

બાકી દરેકનું મોત અલગ અલગ.

              ખુશીની વાત તો એ હતી મૃત્યુ પછી પુનર્જીવન પ્રાપ્ત

થવામાં ઝાઝો સમય નહોતો લાગવાનો. મારું અસ્તિત્વ મિટાવી

વળી પાછો હું રમણ કરવાનો. જ્યાંથી ઉદભવ હતો ત્યાંથી પાછો

નવપલ્લવિત થવાનો. હવાનો ઝોકો અને સૂર્યના કિરણ સંગે ગેલ

કરવાનો.

           જો નસિબ સારું હશે તો આ વખતે કદાચ આવરદા લાંબો

પણ હોય. મારા અસ્તિત્વ પર મને ગર્વ છે. કુદરતની કૃતિમા હર

એક ચીજ અમૂલ્ય છે. દરેક ચીજ પોતપોતાને સ્થાને શ્રેષ્ઠ છે.

               ‘કીડીને કણ અને હાથીને મણ’ ને પણ એ જ કુદરતનો

નિયમ લાગુ પડે છે’. મને ખબર છે આમ સાવ સામાન્ય પણ

આવી સુંદર વાત કોણ સમજાવે છે. મને ન ઓળખ્યો ! અરે હું

છું ઘાંસનું તણખલું. આજે બાગમા ઘાંસ કપાવાનું. બોલો મારો

શિરચ્છેદ થયો કે નહી અને તે પણ સમુહમાં.

              લીલા ભગું સુકું બળે તે ઉક્તિ મુજબ હું મારા પરિચિતો

જે સૂકાઈને ત્યાં હતા તે બધાની જમાત મા ભળી ગયો. પાછો

ઉડીને હું એ જ બાગમાં માટી સાથે મળી મારું અસ્તિત્વ ગુમાવી

ખાતર બની ફરી પાછું હવા સાથે ઉગીને લહેરાઈશ. સૂર્ય કિરણ

સંગે ગેલ કરીશ.

            હવે તમે માન્યું ને કે શામાટે હું મૃત્યુનો મહિમા ગાતો હતો.

માનવ ખબર નહી તારા અને મારામાં કેટલું સામ્ય છે. બાકી મૃત્યુ

અનિવાર્ય છે. અને પછી જનમ પણ થવાનો——

શ્રાધ્ધના દિવસો ——

October 4th, 2010

    શ્રાધ્ધના દિવસો હવે માત્ર ચાર જ બાકી છે. દર વર્ષે આ ટાણે આવે છે.

જે શ્રધ્ધાનો દિપક જલતો રાખે છે.

                 શ્રાધ્ધમાં કૂતરા, ગાય, બ્રહ્મણને જમાડ્યા. કાગડાને નીર્યું. ખીર ને

લાડવા જમ્યા ?

     એ મહત્વનું નથી. પ્રેમથી વિયોગ પામેલાને કેટલા સમર્યા. તેમની શીખની

કેટલી વાતો યાદ કરી તે પગલે ચાલવાનો પ્રયત્ન આદર્યો.  માતા, પિતા,

(પોતાના યા પતિ કે પત્નીના) આદર પૂર્વક યાદ કરી દિવાને જલતો રાખ્યો.

                  વહેલું યા મોડું સહુને એ જ માર્ગે પ્રયાણ કરવાનું છે. જીંદગી પ્રેમથી

આનંદથી જીવો. અરે કદાચ અજુગતું લાગશે પણ ” મરીએ ત્યાં સુધી હસી ખુશી”

થી જીઓ.  આજે એકાદશી કાલે રેંટિયા બારસ, પૂજ્ય મહાત્મા ગાંધીજીનું શ્રાધ્ધ

અને જન્મ દિવસ. તેમની કઈ વાત યાદ રાખવી, આચરણમા ઉતારવા પ્રયત્ન

કરવો એ આપણા પર નિર્ભર છે.

            બસ, મારા મનના ભાવ લખવાની પ્રેરણા થઈ અને લખાઈ ગયું.

યોગના પ્રયોગ દ્વારા સ્વાસ્થ્ય——-૪ સાંધાનો દુખાવો

September 23rd, 2010

             યોગના પ્રયોગ દ્વારા સ્વાસ્થ્ય——-૪       

              સાંધાનો દુખાવો

       સાંધાના ઘસારાથી થતા દુખાવાને લીધે થતા દર્દને સંધિવા પણ કહેવાય

છે. સાંધા પર થોડો સોજો પણ જણાય અને હાથ તથ પગના આંગળા જકડાઈ

જાય. હાડકાં તો સખત હોય પણ જ્યાં બે હડકાનું  જોડાણ હોય ત્યાં   જ્યારે દર્દ

થાય ત્યારે તે રોજિંદા કામકાજ્મા દખલ રૂપ જણાય.

      સાંધાના  પ્રકાર

   જેનું હલન ચલન ન થઈ શકે.

  થોડું હલન ચલન થાય

  સરળતાથી હાલી ચાલી શકે.

   મિજાગરાના સાંધા જેવાકે કોણી, આંગળા

   દડાનો સાંધો (ખભામા)

   લપસણો સાંધો (કલાઈનો)

 બે મણકાની વચ્ચેનો સાંધો

સાંધાનું દર્દ થવાના બે કારણ છે.

૧. આધિજ

૨. વ્યાધિજ

    આધિજ ચિંતાને કારણે.

  વ્યાધિજ નું કારણ ચિંતા નથી.

     ચિંતાને કારણે મસલ્સમાં દુખાવો થાય. બદન ટૂટે વિ.

  વધતી જતી ઉમરને કારણે થતું સાંધાનું દરદ એનું મુખ્ય કારણ

છે શરીરને પહોંચેલો ઘસારો. સ્નાયુ   ઘસાયા હોય. મસલ્સ નબળા

થયા હોય વિ. જેને અંગ્રેજીમા ‘ઓસ્ટિયો આરથ્રાઈટીસ” કહેવાય

છે. ઘુંટણ અને થાપામાં થતો દુખાવો મુખ્ય છે. અગત્યનું કારણ છે

વધતી જતી ઉમર અને તેનાથી થયેલો ઘસારો.

             ‘સંધિવા’ જેનથી સાંધામાં દુખાવો રહે છે. જો તેની સારવાર

સમયસર ન થાય તો સાંધા પર સોજો આવે અને  એકદમ નબળા

કરી નાખે. સ્ત્રીઓમાં આનું પ્રમાણ પુરુષો કરતાં વધારે જણાય છે.

      ઘણા દુખાવા અત્યંત અસહ્ય પણ હોય છે. કરોડરજ્જુમાં એક

જાતનો દુખાવો થાય છે જેને ‘સ્પોન્ડીલીટીસ” કહે છે.

  લક્ષણઃ

  સાંધામાં દુખાવો જેથી હલનચલનમાં પડતી તકલીફ.

  સાંધાના હલનચન મર્યાદિત.

  સોજો સાંધા ઉપર.

  ઠંડીમા અને વહેલી સવારે અસહ્ય વેદના.

  સાંધો  પાસે લાલાશ યા તાવનો અનુભવ.

  સાંધાના દુખાવા પર ઋતુની અસર.

  ચકાસણીઃ

  લોહીની તપાસ.

    એક્સ રે દ્વારા તપાસ

  આરથ્રોસ્કોપી 

  ટીશ્યુ ટેસ્ટ

દવાદારૂથી ઈલાજઃ

 દાક્તરની સલાહ મુજબ દવા અને આરામ.

  જેનાથી દર્દ દબાય છે,

  એન્ટીબાયોટિક્સ.

  તેલનું માલિશ.

  અલટ્રાસાઉન્ડ

  કુદરતીઉપચાર દ્વારા

  યોગ દ્વારા.

 અન્નમય કોષઃ

 સિથિલકરણી વ્યાયામ

સાંધાને ઢીલા કરી સ્થિતિસ્થાપક બનાવે છે. 

 શક્તિવિકાસક સૂક્ષ્મ વ્યાયામ

સાંધાની આજુબાજુની પેશીઓ મજબૂત કરે છે.

લોહીનું ભ્રમણ નિયમિત કરે છે.

યોગના આસન, ક્રિયા અને ખાવાની નિયૈતતા.

પ્રાણમય કોષઃ

પ્રાણનું સંચાલન નિયમમા ન હોય ત્યારે શ્વાસની આવન જાવન

પર અંકુશ નથી રહેતો. પ્રાણાયામ તેને તાલ બધ્ધ ચલાવે છે.

“પ્રાણિક  એનરજાઈઝેશન ટેકનિક” ખૂબ લાભદાયી છે. સૂર્ય અણુ

લોમ વિલોમ, ચંદ્ર અણુલોમ વિલોમ,  યોગિક શ્વાસ, કપાલાભાંતિ

વિ. રાહત આપે છે. શિતકારી, શિતલી અને સદંતા પ્રાણાયામ.

મનોમય કોષઃ

ૐ સાધના, સાયકલિક સાધના, મગજને ખૂબ શાતિ અર્પે છે.

ભક્તિ આનંદની દાતા છે. ધારણા અને ધ્યાન ખૂબ ઉપયોગી

સાબિત થયા છે. જલતા દીવા સમક્ષ યા ‘ૐ’ ની સમક્ષ બેસીને

ધારણા અને ધ્યાન કરવું. શરણાગતિ નો રસ્તો અપનાવવો. જેનાથી

ઘણો ફરક મહેસૂસ થાય છે.

વિજ્ઞાનમય કોષ;

  સંસાર અને ભૌતિકતા પાછળની આંધળી દોટ ધીરી કરવી.

ખુશનુમા વાતાવરણ સારા શરિર ઉપર ચમત્કારિક અસર

ઉપજાવે છે. સંતોષ અને આનંદ જીવનમા સુંદર સ્વાસ્થ્યની

ગુપ્ત ચાવી છે.

આનંદમય કોષઃ

  કર્મયોગ એ ખૂબ અકસીર પૂરવાર થયો છે..

कर्मण्यवाधिकारस्ते मा फलेषुकदाचन

યોગના આસન સંધિવા માટે.

૧. પગના આંગળા એક પછી એક બંને દિશામા ફેરવવા

૨. પાંચેય આંગળા આગળ પાછળ વાળવા.

૩. આખા પગ ગોળ ગોળ ફેરવવા, વાળવા (પંજો)

૪. ઘુંટણમાંથી વાળવા.

૫. ઘુંટણની ઢાંકણી ડાબી અને જંમણી ફેરવવી.

૬. બંને પગ વાળીને પતંગિયાની જેમ ઉપર નીચે કરવા,

૭. કલાઈમાંથી હાથ ઉપર નીચે કરવા અને બંને બાજુ ફેરવવા.

૮. ગળાની બધી કસરત કરવી, ફેરવવાની આગળ અને પાછળ

૯. હાથના આંગળા છૂટા તેમજ સાથે ફેરવવા અને વાળવા.

૧૦. કોણીમાંથી વાળીને ગોળ ફેરવવા.

૧૧. કમર પર બે હાથ રાખી પાછળ વળવું.

૧૨. ખુરશી વગર હવામા ખુરશી પર બેસીએ તેમ બેસવું.

૧૩. બે પગ જમીન પર રાખી બેસવું. વગર ટેકે

૧૪. અર્ધ કટિ ચક્રાસન

૧૫. પાદ હસ્તાસન

૧૬. અર્ધ ચક્રાસન

૧૭. ભુજંગાસન

૧૮. સલભાસન

૧૯. ધનુરાસન

૨૦. સર્વાંગાસન

૨૧. મત્સ્યાસન

૨૨. હલાસન

૨૩. વિપરિત કરણી

૨૪. શશાંક આસન

૨૫. અર્ધમત્સેન્દ્રિયાસન

૨૬; ઉષ્ટ્રાસન

૨૭;  કપાલભાંતિ

૨૮’  વિભાગિય શ્વસન

૨૯ઃચંદ્ર અણુલોમ

૩૦ઃ ૐ ધ્યાન

૩૧ઃ શિતલી, શિતકારી પ્રાણાયમ

૩૨ઃ સદંતા પ્રાણાયામ

૩૩ઃ નાદ અનુસંધાન

૩૪ઃ નાડી શુધ્ધિ પ્રાણાયામ

હજુ પણ આમ થાય છે ?

September 5th, 2010

ભારતના ટી.વી. પરના પ્રોગ્રામ જોવાની આદત જ નથી પાડી.

અરે આદત શું નથી, ભારતની ચેનલ લીધી જ નથી. ભારત પ્રત્યે અને

આપણી ભાષા ઉપર ખૂબજ પ્રેમભાવ છે.

બે દિવસ પહેલાં બહેનપણીને ત્યાં ટીવી જોતા બે શોના પ્રસંગો

જોવાની તક સાંપડી.

પ્રસંગ  ૧.    મા તથા દિકરી ઘરમા દાખલ થતા પતિને સવાલના જવાબ

આપે છે. તેમાં તેની માતા વિશે ખુલ્લા દિલે ફરિયાદ અને આક્ષેપો.

પતિઃ અનુસંધાનમા “હું મારી માતા ને અને બહેનને મળીને આવ્યો.

બીજા કોઈ શોમા જો કે મને શોના નામની પણ ખબર નથી.

પ્રસંગ  ૨.   સાસુ અને દિયર ઘરની વહુ તથા તેના પિતાજીના મોઢા પર મેશના

લપેટા કરે છે.

ગમે તે વાર્તા યા પ્રસંગ હોય. આ બંને દૃશ્ય જોઈને હું ઈશ્વરનો આભાર માનતી

હતી કે મે “સોની” યા ‘ઝી” ટીવી જેવી ચેનલો નથી લીધી.

જો કે બીજા સારા પ્રોગ્રામો પણ આવે છે એમ સાંભળ્યું છે.

મૌન

June 7th, 2010

   મૌનને મુનીઓ માણી શકે જાણી શકે

      મૌન સ્વમાં જ તૃપ્ત છે.

         મૌન ગહન છે

              મૌનની ભાષા સરળ છે.

                      મૌન માણવું એ કળા છે

                             મૌન હ્રદયની પવિત્રતા પ્રકટ કરેછે

                                   મૌનને મૌનથી માણવુ જૂજને પ્રાપ્ત છે

                                         મૌન દ્વારા અંતરમાં ડૂબકી સંભવે છે

                                                 મૌન માણો, જાણો, પિછાણો.

Type in

Following is a quick typing help. View Detailed Help

Typing help

Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.

Settings reset
All settings are saved automatically.