બૂરા જો દેખન મૈં ચલા, બૂરા ન મીલીયા કોય
    જબ તન ઢૂંઢા આપકા,  મુઝસે બૂરા ન કોય
        તુલસીદાસ

    કલીકા બ્રાહ્મણ મશ્કરા,  તાકો ન દીજો દાન
    કુટુંબ સો નરક હી ચલા, સાથ ચલા જજમાન
        કબીરજી
    
    તુલસી નીચે જનનસે , બનેન ઉંચો કામ
    મઢત નગારા ન બને, ચૂહા કેરો ચામ
        તુલસીદાસ

    માટી કેરા પૂતલા, માનુષ ધરિયા નામ
    દિન દો ચારકે કારને, ફિર ફિર રોકે કામ
        કબીરજી

    તુલસી પર ઘર જાયકે, દુઃખ ન કહીએ રોય
    માન ગુમાવે આપનો, બાંટ ન લેવે કોય
       તુલસીદાસ

    કબીર થોડા જીવના, માંડા બહુ મંડાન,
   સબહી છોડકે ચલ ગયે,રાવ,રંક,સુલતાન
        કબીરજી

    જો કુલમેં જો ઉપજે, સો કુલ પર વો જાય
    મચ્છ કચ્છ જલમેં તીરે, પંછી ગગન ઉડાય
         તુલસીદાસ

     કાહે ચુનાવે મેડિયાં, કરતે દોડા દોડ
     ચિઠ્ઠી આઈ રામકી, ગયે પલકમેં છોડ
           કબીરજી

     તુલસી યે સંસારમેં, પંચ રત્ન હૈ સાર
     હરિભજન ઔર સંતમિલન,દયા,દાન,ઉપકાર
         તુલસીદાસ

      જિન ઘર નૌબત બાજતી,હોતેં છત્તીસોં રાગ
      સો ઘર હી ખાલી પડે, બૈઠન લાગે કાગ
      જિન ઘર નૌબત બાજતી, મંગળ બાંધે દ્વાર
      એક હરીકે નામ બીન,જનમ ગયા સબ હાર
          કબીરજી

      તુલસી ધિરજ મન ધરો,હાથી મણભર ખાય
      ટુકડા અન્નકે કારણે, શ્વાન ઘરો  ઘર જાય
           તુલસીદાસ

     મન મૈલા તન ઉજલા, ઉપર સાધુ વેશ,
    તાતેં તો કૌઆ ભલા,આંદર બાહિર એક
           કબીરજી

     તુલસી મીઠે બચનસે,સુખ ઉપજત ચહુ ઔર
     યે હી બશીકરણ મંત્ર હૈ,તજીએ બચન કઠોર
          તુલસીદાસ
          

• Previous Entry: શું થઈ ગયું
• Next Entry: સલાડ ડ્રેસિંગ