મોજાની મસ્તી

January 23rd, 2007 by pravinash No comments »

images75.jpg  દૂર દૂર દૂર કહીં તું મુજને બોલાવ
                        તું મુજને બોલાવ
       તારી સમીપે આવું હું તું જગને ભૂલાવ
                            તું જગને ભૂલાવ
       જો તારો મારો સંગ હોય અનેરો એ આનંદ હોય
       મોજાંની એ મસ્તીમાં  તું મુજને ભિંજાવ
                            તું મુજને ભિંજાવ
       ઓરો આવ તું આઘો જા પગની પાની પલાળતો જા
       ઠંડી હવાની સરગમમાં દિલના તાર તું છેડતો જા
       જો રંગાઈ તારા રંગે દૂજોના લાગે અંગે
       મોજાની એ મસ્તીમાં તું મુજને ભિંજાવ
                            તું મુજને ભિંજાવ
        તારી અફાટ જળરાશીમાં મુજને તું સમાવતો જા
        તારી નિકટતા પામીને તુજમાં લીન કરતો જા
         જો સમાણી તારા ઉરમાં જાગી હું ભર નિંદરમાં
         મોજાની એ મસ્તીમાં તું મુજને ભિંજાવ
                              તું મુજને ભિંજાવ

ઓરા આવો

January 23rd, 2007 by pravinash No comments »

images93.jpg 

 ઓરા આવો તો વહાલાં નિરખું શ્રીનાથજી
   આંખલડી મારી પાવન થાયે શ્રીનાથજી
   તમ સાથે જોડી પ્રિતડી શ્રીનાથજી
   હૈયું હાથ રહ્યું જાય ના શ્રીનાથજી  ઓરા આવો—
  કાનમાં કહેવી તમને વાતડી શ્રીનાથજી
   મંગલ આશિષ વરસાવો શ્રીનાથજી  ઓરા આવો—-
  તમ ક્રૂપાએ જીવનમાં ભાત છે શ્રીનાથજી
   ભક્તોનો સંગ રૂડો પામી શ્રીનાથજી  ઓરા આવો—-
  બંસીના નાદે થઈ ઘેલી શ્રીનાથજી
   રાસલીલામાં ભાન ભૂલી શ્રીનાથજી   ઓરા આવો—
  હ્રદયનાં દ્વાર ખૂલ્લાં મૂક્યા શ્રીનાથજી
   આગમનની ઘડીઓ ગણાતી શ્રીનાજી  ઓરા આવો—
  જીવન પથપર સંગ તારો શ્રીનાથજી
   અંત સમયે સાથ સાધજો શ્રીનાથજી   ઓરા આવો–
     
   

જીંદગી કેવી

January 22nd, 2007 by pravinash No comments »

cadsj2vx.jpg

જીંદગી નું પ્રયોજન શું?
    એક જીંદગી જીવવાની છે.
     જીંદગી ઝીદાદીલી નું બીજું નામ છે.
      જીંદગી જિવંત હોવી જરૂરી છે.
       જીંદગીમાં રાહ તથા રાહી બંને બદલાતા રહે છે.
        જીંદગીમાં દરેક વ્યક્તિ નિશાન છોડતા જાય છે.
         જીંદગી એક પડકાર છે.
          જીંદગી જીવવી એ એક કળા છે.
           જીંદગીમાં નિરાશાને ઢૂંકવા ન દેશો.
            જીંદગી સાદી જીવન હર્યુભર્યુ.
              જીંદગી વ્યવસ્થિત જીવન રળિયામણું.
                જીંદગી  કુદરતનો અણમોલ ઉપહાર.
                  જીંદગી આશાથી ઉભરાતી.
                   જીંદગીમાં અપેક્ષા નહીવત.
                    જીંદગીમાં આપી જાણો.
                      જીંદગીમાં પ્યારનો દોર છુટ્ટો મૂકો.
                       જીંદગીમાં ભૂલોની બાદબાકી કરો.
                        જીંદગીમાં સ્નેહના સરવાળા કરો.
                         જીંદગીમાં વેરભાવના ન રાખો.
                                 આ
                                        જીંદગી જીવવા જેવી ખરી. 

તારું જીવન

January 22nd, 2007 by pravinash No comments »

images48.jpg 

જન્મધરી આ વિશાળ પટ પર
કોઈનું સુખ દુખ પૂછ્યું હતું
દર્દ અને વિયોગને ટાણે
કોઈનું આંસુ લુછ્યું હતું
રે માનવ તારું જીવન કેવુ હતું
સત્ય અને અસત્યની ગુંચમાં
પ્રેમનું પલ્લું ઝુક્યું હતું
વાણી અને વર્તનને વિલાસે
મૌનનું મંદિર ખુલ્યું હતું
રે મનવા તારું જીવન કેવું હતું
પાપ અને પુણ્યને મારગડે
કેડી તેં કોતરાવી હતી
ભાવ અને ભક્તિને સાગરે
નૈયા તેં ઝુકાવી હતી
રે મનવા તારું જીવન કેવું હતું
માન મર્યાદા નો પડદો
નટ બની ચીર્યો હતો
સ્રુષ્ટિના સમરાંગણમાં તું
સ્વાર્થની બાજી ખેલ્યો હતો
રે મનવા તારું જીવન કેવું હતું
કાળજાની કોરમાં કોઈનાં
દિલની વાતો ધરી હતી
અપંગ અને બિમારને ભાળી
નયણે નીર ભર્યું હતું
રે મનવા તારું જીવન કેવું હતું
ધૈર્ય અને ધિરજ ને ધારી
પ્રકાશ તેં ફેલાવ્યો હતો
દિવાદાંડીને આદર્શ માની
લક્ષ્ય તારું તેં સાધ્યું હતું
રે મનવા તારું જીવન કેવું હતું

મૂઢ મન

January 22nd, 2007 by pravinash No comments »

caun85wp.jpg મૂઢ મન મૂર્છામાંથી જાગ
       દાઝતાં જ્ઞાન છે આગ

        જ્ઞાન કાંઈ સિમિત નથી
        તેને આરંભ કે અંત નથી

        સાગર કિનારે છિપલાં અનેક
        એકઠાં કર્યા વિધવિધ બારેક

         પુસ્તકોનું ઉછીનુ ગાન
         માની બેઠો તેને જ્ઞાન

         અજ્ઞાનીની મેંઢક જેવી વાણી
         જ્ઞાનીને મુખે ફૂટે સરવાણી

તું

January 22nd, 2007 by pravinash No comments »

cadpbfr4.jpg 

  તારા દર્શનની ઝલકે મારા દિલમાં આનંદ ઉભરાણો
    તારા સાંનિધ્યે શ્રીજી મારા નયનોમાં પ્યાર છલકાણો
    તુજને મળવા આતુરતાથી આવી ઊભી હું નાથદ્વારા
     તારી શોભા હું શું વરણું મારી તુચ્છ વાણી દ્વારા
     તારું સુંદર પુલકિત મુખડું હરી ગયું મારા સાન અને ભાન
     તારા નેણ કટાક્ષે ઘાયલ વિસરી ગઈ હું મધુરું ગાન
     તારી સંગે મુરલીમનોહર મોરપીંછ મસ્તકે લહેરાય
     ઝારી બંટા માખણ મિસરી પાનનાં બીડા શોભિત થાય
     આંગણ લીંપ્યું દીનતાએ સંવર્યું આવો હે ગિરધારી
     મીટ માંડી છે નિરાશ ન કરશો નિરખું વાટ તમારી
     ક્યારે પધારશો ઝિઝક ન કરશો બિરાજો અંતરમાંહી
     હ્રદય સિંહાસન ખાલી પડ્યું છે તારે કાજ મુરારી

કીડી

January 21st, 2007 by pravinash No comments »

cajftn6j.jpg

કીડી શબ્દ સાંભળતાંજ જ્યાં ત્યાં ચટકા ભરાવા લાગે. ભલા ભાઈ એ
  તો લાલ કીડી. કિંતુ સરળ સ્વભાવની કાળી કીડીને શું કામ વગોવો છો?
  એ તો ડાહીમાની દિકરી જેવી.ખૂબ સંતોષી જરા પણ કોઈને કનડવાનું
   નામ નહીં. જરાક ખાંડ ભાળી નથી કે તેનું કટક દેખા દે. જાણે સરઘસ
   ન નિકળ્યું હોય. સીધી લીટીમાં જાય, જરાપણ વાંકીચુંકી ન જાય.
  પોતાના કામમાં મશગુલ. સંઘ શક્તિનું જ્વલંત ઉદાહરણ પૂરું પાડે.
    તેને ભૂલથી પણ થાપટન દેવાય. બીજીજ પળે તે પ્રભુને પ્યારી થઈ
   જાય. જો તમે કામકાજમાં ચોખ્ખાઈ રાખોતો તે તમને દર્શન ન આપે તેની
   હું બાંહેધરી આપું છું. જો લાલકીડી તમને પ્રેમ દર્શાવે તો વિના તાલિમે
   તમને ભારતનાટ્યમ યા મણિપૂરી આવડી જાય. ચારથી પાંચ લાલકીડી
   તમને તાંડવ ન્રુત્યમાં પારંગત કરવામા સમર્થ બને. એક પળ પણ તમે સ્થિર
   રહી ન શકો. અને જો રહી શ્કો તો લાગી—-બાથરૂમ નહીં ૧૦૦ રૂ.ની શરત.
  હારી જશો. તમે વિચાર કરતાં થઈ જાવકે છેલ્લે ક્યાં બેઠો હતો, બાંકડા પર
   કે ઘાંસ ઉપર? તમારે કોઈ એકાંત જગ્યા શોધી ક્રિકેટના મેદાન જેવા તમારા
   શરીર ઉપર તપાસ આદરો. રખે માનતા તમે જાડા છો. આતો નાની નાજુક
   લાલકીડી સાથે સરખામણી થઈ રહી છે. માઠું ન લગાડશો યા વાંચવાનું બંધ
   પણ ન કરી દેશો. લાલકીડીનિ શોધ જારી રાખો.
    લાલકીડીના ઢગલાં જોવા હોયતો અમેરિકા આવવાનું આ આમંત્રણ સ્વિકાર જો.
   અ ધ ધ ધ હજારોની સંખ્યામાં  તમને ઉનાળામાં ઘરની પાછળ ઘાંસમાં . જોવા
    મળશે. કાળીકીડીની સંઘશક્તિનો નમૂનો છે જ્યારે તે મરેલાં વાંદાને ઘસડી જતી    
    હોય. ઈશ્વરે સર્જેલ સ્રૂષ્ટિમાં દરેક જીવજંતુંમાં અનેરી શક્તિ છૂપાયેલ છે.
   કીડીબાઈની જાનમાં કોઈદી મહાલ્યાં છો? વર્ણન ક્યાંથી શરૂ કરવું.ખાવાપીવાનું    
    જલસાબંધ, નાચગાનનું તો પૂછવુંજ નહીં.મંકોડા સામે બેસીને ફટાણા ગાતાં હોય.
   મચ્છરો ગણગણાટ દ્વારા સંગીતના સૂર રેલાવતાં હોય. ભમરાઓનું મીઠું ગુંજન
    સંભળાતું હોય. નવીનવેલી દુલ્હન કીડીબાઈ ઘુંઘટની આડમાં શરમાતાં હોય અને
    કાળજે હાથ દઈ દિલની ધડકન સંભાળતા હોય. કલ્પના પણ કેટલી આહ્લાદક
    લાગે છે.
      કીડી વિશે લખવા બેઠીને કરોળિયાનું જાળું ગુંથાઈ ગયું. આશા છે તમે તેમાં
   ભરાઈ પડ્યા ન હો. અને જો ભરાઈ પડ્યા હો તો સાચવીને નિકળજો.
   

તારું ગીત

January 20th, 2007 by pravinash No comments »

cai56ha5.jpg 

પ્રભુ તારું ગીત સંભળાયું છે
કર્ણપટે અથડાયું છે
પ્રભુ તારું ગીત સંભળાયું છે
એક કડી કાને પડી છે
શબ્દ બનીને ઉતરી છે પ્રભુ–
બીજ રૂપે ફૂલ્યું ફાલ્યું છે
વ્રુક્ષ બની લહેરાયું છે
બીજમાં અમી છૂપાયું છે
સત્યની ધારે સિંચાયું છે પ્રભુ–
વાયરાની સંગે ઝુમવું છે
મસ્તીમાં મન ભિંજાયું છે
ગીતના તાને ડોલ્યું છે
સૂરમાં તેનાં રેલાવું છે પ્રભુ===
પ્રેમનાં રસમાં પાવન છે
મોરલીનાં નાદે હરખે છે
હ્રદયમાં આસન માંડ્યું
અંગ અંગ પ્રસરાયું છે પ્રભુ—
ગીતમાં જ્યોત છુપાણી છે
ગીતની ગીતામાં ડુબવું છે
જાગીને જોંઉંતો શમણું છે
તારા સાન્નિધ્યે નરવું છે
પ્રભુ તારું ગીત સંભળાયું છે

શ્રીજી

January 20th, 2007 by pravinash No comments »

images98.jpg

  જીવવું તારા સાંનિધ્યે શ્રીજી
   આનંદ મંગલ દેનાર શ્રીજી
   શ્રીજી વિનાનું આ જગ ખારું
   શ્રીજી સુમિરને બને સુહાનું
   સહુ સંબધ સ્વાર્થના જગમાં
   તું એક ના કોઈ કામના
   તુજમાં મારું મન પરોવાયે
   જીવન ધન્ય બને સોહાયે
  પ્રેમ સહુનો વધતો ઘટતો
  તારા પ્રેમનો માણ્યો ચટકો
   હરહંમેશ સમાન તે વહેતો
   જીવન હર્યું ભર્યું રાખતો
  એક તમન્ના છે આ દિલમાં
  ઓટન આવે તારી ભક્તિમાં
  રાખજે ક્રુપા તારી અહર્નિશ
   શરણે લેજે હે અવિનાશી     

ભૂલ

January 17th, 2007 by pravinash No comments »

casxoczt.jpg 

 ખતમ.
  માનવ સહજ સ્વભાવ છે સામી ભૂલ તો બ્રહ્માથી પણ થાય. કેટલું વિચિત્ર છતાંય સત્ય
 કથન છે. ભૂલોની સજા ફાંસી એ ખૂબ સરળ છે.ક્ષણે ક્ષણે
મરવું,આચરણ યા વાણીનાં પ્રહાર દ્વારા મારવું તેના કરતા એક
ઘા ને બે કટકા.બસ ખેલ વ્યક્તિનો રાઈ જેવડો ગુન્હો પર્વત
જેવો દર્શાવવો.તેનું દિલ, તેનો પ્યાર, તેની ચાહ ને અવગણવા.
સ્વાર્થમાં રચીપચી રહેતી વ્યક્તિ સાનભાન ગુમાવી બેસે છે. જ્યારે
ભાન થાય  આંખ ખૂલે ત્યારે ખૂબ મોડું થઈ ચૂક્યું હોય છે.
  અંતરઆત્મા કદી જૂઠું બોલતો નથી. પીળા ચશ્માં પહેરીએ તો જગત
પીળું દેખાય તે હકીકત છે. નરી આંખે કુદરતનાં સૌંદર્યનું પાન થઈ શકે.
આત્મા પરમાત્માનો અંશ છે, જ્યારે આત્મા દુભાય ત્યારે પરમાત્માને કસક
ઉઠે છે. સ્વાર્થના પડળ માનવીની પિછાણ કરવામાં બાધા રૂપ થાય છે. અને
જીવતાં ન પહેચાની શકવાનો અફસોસ રહી જાય છે. મર્યા પછી તેનાં ગુણગાન
ગાવાનો શો ફાયદો?
  દરેક વ્યક્તિ ને પોતાની ફૂટપટ્ટીથી ન મપાય. તેનાં પગરખાંમાં પગ નાખીએ
ત્યારે ખબર પડે તે ક્યાં ચૂભે છે. રખે ફરિયાદ કરતાં આખો વખત ફિલસૂફી વાળું
જીવન ના જિવાય. હા વાત તદ્દન સાચી છે. રોજરોજ બનતી ઘટના પ્રત્યે સજાગ
રહેવું, તેને નિહાળવી એ મુશ્કેલ કામ નથી.
  નાનું બાળક શીખવા પ્રયત્ન કરે, વડીલ યા શિક્ષક પાસેથી માર્ગદર્શન મેળવે
પછી તે દાદું થઈ જાય. મનવીની આ સ્વભાવ સહજ નિર્બળતા છે. ગરજ મટીને
વૈદ વેરી.
  મન અતી ગહન છે. માનવીનું મન ઈશ્વર કળવામાં અસમર્થ છે તો બે પગાં
માનવનું શું ગજું.તે તેના ગજાં બહારની વાત છે.પ્રયત્નો કરીશું પણ તે હવામાં
બાચકાં ભરવા પૂરવાર થશે.આ જન્મ પ્રુથ્વી પર ભૂલથી નથી મળ્યો. તેમાં
કિરતારનું જરૂર કોઈ પ્રયોજન છે.કીંતુ ભૂલોની પરંપરા ચાલુ રહેવાની. ભૂલો થાય
સુધરે, નવી નવી ભૂલો થાય, એની એ ભૂલ ફરી થાય. તેનાથી જીવનમાં
હલચલ મચે, સમય વહેતો જાય અને વર્તમાનકાળ છાવરી જાય.
  જીવન બને તેટલું સીધું અને સરળ રાખવું. પ્રયત્નો જારી રાખવાં. સરજનહાર
પર શ્રદ્ધા રાખી જીવન જીવવું. સમય આવે તે તમને સહાય કરશે.આંગળી ઝાલશે,
પાટું મારવાને બદલે હૈયાં સરસો ચાંપશે.
  ભૂલ કેવો સુંદર શબ્દ છે. ભૂલ થાય ભૂલી જાવ. યાદ રાખશો તો ફાયદા કરતાં
નુક્શાન ઘણું છે. ભૂલોને યાદ રાખી તેને દોરામાં પરોવી તેની માળા બનાવવી
તેનાં કરતાં તેની બાદબાકી જીવન સુંદર બનાવવામાં કામયાબ થશે.          

Type in

Following is a quick typing help. View Detailed Help

Typing help

Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.

Settings reset
All settings are saved automatically.