આઠ વર્ષ પહેલાનો આ ગોઝારો દિવસ યાદ આવતા આજે પણ રુંવાટા
ઉભા થઈ જાય છે. ન્યૂયોર્ક માણસો, વાહનવ્યવહાર અને પ્રવ્રુત્તિઓ થી
ધમધમતું શહેર! એમાંય પાછો ‘Twin Tower” નું સ્થળ. જયાં કિડીયારું
ઉભરાયું હોય તેવી માનવ તથા વાહનોની અવરજવર.
સવારનો પહોર હતો. વ્યવસાયિત માણસો સ્ત્રી, પુરુષ,યુવાન
અને યુવતી નોકરી પર જવા નિકળી ચૂક્યા હતા. હજારો માણસો એ
મકાનોમાં કામ કરતા હતા. સૂરજ કદાચ ન્યૂયોર્કમા વહેલો મોડો ઉગે
કિંતુ આમજનતા સમયસર કામ પર પહોંચી જતી. એવા સમયે ત્યાં
ગગનેથી પાણીની વર્ષાને બદલે મોતની વર્ષા થઈ. આગના વિકરાળ
ગોળા ગગનેથી વરસ્યા અને આભને ચૂમતા બે તોતિંગ મકાનો પત્તાના
મહેલની માફક ધરાશાયી થયા. નજર સામે જોયેલું દ્રશ્ય આજે તાદ્રશ્ય
થયું. અંતર એ વિછડેયાલોની યાદમા ઝૂરીને આક્રંદ કરી રહ્યું.
નાની દિકરીને નવી શાળામાં દાખલ કરવાની હતી તેથી વિક્રમ
નોકરીએ મોડો પહોંચ્યો. કેવી ભયંકર ઘટના નગ્ન ચક્ષુએ નિહાળી રહ્યો.
મનિષને આજે નોકરી પર બધા માટે ડોનટ લઈને જવાનું હતું. ડંકીન
ડોનટમાંથી બે ડઝન ડોનટ લઈને નોકરીના સ્થળે પહોંચ્યો. ડોનટ
જેના માટે લીધા હતા તે સઘળાં શ્રીજી ચરણ પામી ગયા હતા.
આજના દિવસે ચીર વિદાય પામેલા સર્વ માનવીઓને યાદ
કરી બે અશ્રુની અંજલી આપવી નચૂકશો તેવી પ્રાર્થના સાથે વિરમું
છું
