સવારનો સમય હતો. સૂરજ વિચારી રહ્યો હતો કે આભે ઘુમવા નિકળું કે નહી?
હા, પણ વિચારમાં ગરકાવ હોવા છતાં, આભ તો લાલ ચટાક જણાતું હતું. પેલો
કૂકડો ક્યારનો સંગીતના આલાપ છેડી રહ્યો હતો. પક્ષીઓ અંહી તહી ઉડી ચણની
શોધમાં ગગને વિહરી રહ્યા હતા. બાળકોની ચીંતા તેમને પણ હોયતો ખરીને?
સૂરજ ભલે વહેલો મોડો નિકળે, સાડા છના ટકોરે નિમ્મીને ઉઠયા વગર ન
ચાલે. બે બાળકોને તૈયાર કરવાના, તેમને નાસ્તામા શું આપવું તેની તૈયારી
કરવાની. પતિદેવની તથા પોતાની સરસ મસાલાવાળી ચા બનાવી સાથે બેસી
તેની લિજ્જત માણવી. આ તેનો નિત્ય ક્રમ હતો. બધા વિદાય થાય પછી પ્રાતઃ-
કર્મ પતાવી માત્ર દિવસના પાંચ કલાક નોકરી પર પોતે જતી.
કામકાજમા ચોકસાઈ જાળવતી તેથી, તેને ધમાલ ન રહેતી. આજે સવારે,
નિશા ઉઠી રડતી હતી. નિમ્મી , વિચારમા પડી ગઈ શું થયું? શું કોઈ ખરાબ
સ્વપનું આવ્યું કે તેની પ્રેમાળ દિકરી ડરી ગઈ. દોડીને તેની પાસે પહોંચી ગઈ.
નિશા હિબકાં લઈને રડતી હતી. કેમે કરી શાંત ન થાય . નિમ્મી પૂછીને થાકી
પણ જવાબ આપે તે બીજા. બધુંજ કામકાજ ડહોળાઈ ગયું. નિશાએ તેને પડતી
મૂકીને તેના શાળાના કપડાં કાઢવા લાગી. શાળાએ લઈ જવાનું દફ્તર શોધી
રહી. તે જોઈ નિશાએ મોટેથી ભેંકડો મૂક્યો. નિશાને થયું જે વિચાર તેના મનમાં
છે, તે સાચો છે. ધીરે રહીને નિશાને પૂછ્યું બેટા દફ્તર નથી મળતું. નિશાએ દસ
શેરની મુંડી હલાવી.
ધીરે રહીને વાત કઢાવી, ગઈ કાલે શાળાએથી ઘરે આવતા રસ્તામા બહેનપણી
સાથે પગથિયા રમવા રોકાઈ હતી. રમત પછી ઘરે આવતા દફ્તર લેવાનું ભૂલી ગઈ.
નિમ્મી ગુસ્સે થવાને બદલે જોરથી હસી પડી. બીજા રુમમા તૈયાર થતો નયન દોડીને
આવ્યો. નિમ્મી શું વાત છે સવારના પહોરમા તું તો હંમેશા કામમા જ વ્યસ્ત હોય છે.
આજે આ હું આવું સુંદર દ્રશ્ય કેવી રીતે નિહાળી રહ્યો છું. નિશાને માટે મમ્મીનું આ વર્તન
કળવું અશક્ય હતું. રડવાનું પણ ભૂલી ગઈ. એટલામાં નીર પણ બાથરુમમાંથી ટુવાલ
વીંટાળી દોડી આવ્યો.
નિમ્મી બધાને લઈને ડાઈનીંગ ટેબલ પર ગઈ અને વાતનો ઘટોસ્ફોટ કરવા બેઠી,
નિશાની વાત કરીને પછી કહે ‘ હું જ્યારે ચોથા ધોરણમા હતી ત્યારે આ જ રીતે મારું
દફ્તર ભૂલીને ઘરે ગઈ હતી.’ મારા પિતાજી તે દિવસે દુકાને મોડા ગયા મને નવું
દફ્તર અપાવી શાળાએ મૂકવા આવ્યા હતા.”
આજે નિશાની વાત સાંભળી મને મારું બાળપણ——————-
