પ્રથમ મુલાકાત નો રોમાંચ યાદ આવે છે
કોઈ ચોઘડિયું જોયું ન હતું તેનું સ્મરણ છે
શું આને જ ઊપરવાળો ઈશારો કહેતો
ચપટી માંગી હતી ને ખોબલો ભર્યો હતો
પહેલાં આંખો મળી ને પછી મળ્યા વિચાર
દિલ મળ્યા અગ્નિની સાક્ષીએ ફેરા ફર્યા ચાર
સુહાની એ જીદગીનાં મીઠાં મધુરા વર્ષો
પ્યારમાં મસ્ત દુનિયાથી આછો રિશ્તો
હેતની સરવાણી બગિયામાં પુષ્પો ખિલ્યાં
સંસારમાં ગુંથાઈ હેતને હિંડોળે ઝૂલ્યા
ચાલ્યા ગયા વિદાય માંગી મૌન દ્વારા
કરૂણા સભર આંખે મહોર મારી અશ્રુ દ્વારા
nice poem.
યાદ આવે અને સાથે
આંસુ વણલ્હાર લાવે
એને મોહ કહ્યો સંતોએ
યાદો ઉત્થાન આણે
ને આપે સૌમ્યતામીઠી
તેને માનવસુજાણ
આદર્યા અધુરા પુરા કર્યા
અને કીધી તૈયારી સૌ
છોડવાની તેનો જ હાથ
ઝાલે હજાર હાથવાળો
Very sad.