આ કાયાનો મોહ કેટલો
  ભૂખ્યા જનને મન રોટલો
  સંતૃપ્તિ થઈને છૂટી બાથ
  ભૂખ મટી સંતોષનો સાથ
  કાયાની માયામાં કંઈક ફસાયા
  રોટલાની પળોજણમાં હાથ ઘસાયા
  માટીની કાયા માટીમાં મળવાની
  રોટલાની મઝા જાતે રળવાની
  કાયાના કામણથી કોઈ ન બચ્યું
  રોટલાનાં ચક્કરમાં જગ ફસ્યું
  કાયા છે કુદરતની કરામત
  રોટલો માનવીની નજાકત
  કાયા સહે અગ્નિની ઝાળ
  રોટલા સારું હૈયુંન બાળ
   

  આજે હાજરીનો અભાવ છે
  ગેરહાજરીમાં હયાત છે
  યાદોંની સજી બારાત છે
  ને શરણાઈ નો ગુંજરાવ છે
  ખૂણેખાંચરે હસ્તી છે
  નજર્યું સમક્ષ તરવરતી છે
  ફૂલોથી મઘમઘ બાગ છે
  ને ફળોથી લચેલ ડાળ છે
  કણકણમાં માળીની યાદ છે
  પ્યારનો તેમાં સાદ છે
  આપ્યાં વચનને પાળ્યાં છે
  ને નિશાનીઓની માળા છે
  પ્રભુની વરસી ક્રુપા છે
  આંગણમાં ઉજાસ છે
  આનંદ ઉલ્લાસ છાયા છે
  ને હસ્તી નો અહેસાસ છે 

   શાકાજે કડાકૂટ કરો છો

  અમે અમે છીએ તમે તમે છો

  અમે તમે નથી થવાનાં

  તમે અમે નથી બનવાનાં

  શાને માથાઝીંક કરવાના

  અમારા અંતરની વાત

   તમે નહીં સમઝવાનાં

   તમારા મનમાં શું ચાલે છે

   અમે નહીં કળી શકવાનાં

   અમારા વગર તમને નહીં ચાલે

   તમારા વગર અમને નહીં ફાવે

   શા કાજે કડાકૂટ કરો છો

   અમે તમારી સંગે સુખી

   તમે અમારી ઉપર ફીદા   

   તેથી જ તો જીંદગીની મજા

 નરસિંહને સાંપડી ભાભી
ને મહેતા બન્યા ભગત
મીરાંને મળ્યો રાણો
ને બાઈએ જીત્યું જગત
પત્નીનાં મહેણાં સુણી
તુલસીએ રચ્યું રામાયણ
પતી વિયોગે પાગલ‘પમી‘
સંસારમાં ન લાધ્યા અમી
જીવન ભાસે ઝાંઝવા સમ
ધિરજ ધર કરતાર ને નમ
રાખ ભરોસો રાધાવરનો
હાથ ઝાલ શ્યામસુંદરનો
શ્રીજી ચરણે મસ્તક મૂકી
શરણે પહોંચી નજર્યું ઝૂકી
આશાનો તંતુ ટૂટી જાય ના

અંતે વદને હાસ્ય વિલાય ના

   રાતે ઉજાગરા ઉંઘ ન આવે

   અંતરમાં જઈને ડૂબકી લગાવે

   ભાળ કાઢેને તારણ લાવે

   આજે કોઈનું મન દૂભવ્યું જણાયે

   શું પામ્યા શું ખોયું જો જાણે

   કદી કોઈને ના દૂભવે લગારે

    રાતે ઉજાગરા ઉંઘ ન આવે

   અંતરમાં જઈને ડૂબકી લગાવે

   મનને ટટોળે ઉત્તર પામે

   શાને કરી નિંદા કોઈની આજે

   સમય કિંમતી વેડફ્યો શાકાજે

   નીંદાથી લીધા અબોલા આજે

   ઈર્ષ્યા બરાબરી કોઈથી શાથી

  સંતોષ સદા આદત છે સીધી

  રાજી રહો જે દીધું છે તાતે

   સમરો ઊઠો રોજ વહેલી પ્રભાતે

   રાતે નિંદરરાણી બનીઠનીને આવે

   સ્મિતની લહેરખી વદને લહેરાવે