શબ્દ જ્યાં સરતો નથી
વાણી જ્યાં વહેતી નથી
દ્રષ્ટિ દેખી ના શકે
તે વાસમાં વસવું ગમે
પવન જ્યાં પાણી ભરે
અંધકાર જ્યાં ઓગળે
સૂર્ય પહોંચી ના શકે
તે વાસમાં વસવું ગમે
આભ જ્યાં સિમિત બને
વિજળી જ્યાં સ્થગિત બને
વાદળ વર્ષા ના કરે
તે વાસમાં વસવું ગમે
શાંતિ જ્યાં જઈ સળવળે
ઘોંઘાટ જ્યાં ગુંજી રહે
મૌનનું સંગીત સુણાય
તે વાસમાં વસવું ગમે
જીંદગી જ્યાં ઝગમગે
મૃત્યુ જ્યાં મહેકી ઉઠે
ઇશને જ્યાં ઓળખાય
તે વાસમાં વસવું ગમે
હા, હા, હા
તે વાસમાં વસવું ગમે
ઘોઁઘાટ જો ગુંજે તો તે સંગીત બને
સંગીત તો મૌન હોય જ નહી
હા તેવુ વૈકુંઠ ધામ જેવા
પાવક ધામે શક્ય બને
કાં કવિની કલ્પનામાં
સુંદર!