બોલ્યા વગર ઘણું કહી જાય.
જપક્યા વગર હલબલાવી જાય.
બંધ હોય તો પણ સમજાવી જાય.
ચંચળ છતાં સ્થિર કરી જાય.
જુએ છતાં અવગણી જાય.
સુહાની સૃષ્ટિનું રસપાન કરાવી જાય.
વસંતના વધામણા અંગે અંગમા ફેલાવી જાય.
ઉજાસ અને તિમિરનો ભેદ ખોલી જાય.
વિના કારણ દિલમા દર્દ જગાવી જાય.
કુદરતની કમાલની પળ પળનો ચિતાર આપી જાય.
જોયું ન જોયું કરી જાય.
સુરદાસના અંતર ચક્ષુ ખોલી જાય.
જોયા ન હોય તેવા ઈશ્વરના ઐશ્વર્યનું વર્ણન કરી જાય.
ભલભલાના છક્કા છોડાવી, પ્રેમમા પાડી જાય.
કામણ કરી ચૂપકીદીથી દિલમા ઘર કરી જાય.
