એક ડગ ધરા પર–૪

December 19th, 2009 by pravinash Leave a reply »

      વર્ષગાંઠમા મને તો ખૂબ મઝા આવી.  સુંદર સુંદર ભેટ પણ આવી.  મારા મમ્મીએ

મારો ફોટો અને લ્ક્ષ્મીની નાની મૂર્તી બધાને ભેટમા આપી.  કિંતુ મમ્મી, પાપા અને દાદા

દાદી ખૂબ થાકી ગયા હતા.  અચાનક મેં રડવાનું ચાલુ કર્યું.  મમ્મી દોડતી આવી મારા

પારણામા પ્લાસ્ટિકનો ઘુઘરો જે મને વાગતો હતો તે દૂર કર્યો. મારું રડવાનું બંધ થઈ

 ગયું.  ગઈકાલે મમ્મીની ખાસ સહેલી આવી શકી ન હતી તે આજે ખાસ મને રમાડવા

 આવી.  શરૂઆતમા તો બને સહેલી વાતે વળગી પણ થોડીવાર પછી મારા દાદી સૂઈ

 ગયા ત્યારે મમ્મીના કાનમા એક વાત કરી. મારી મમ્મીથી રાડ નિકળી ગઈ.

      મારી ઉંઘ ઉડી ગઈ ને મેં કાન સરવા કર્યા. મમ્મીના માનવામા વાત જ ન

આવી તેતો ગુસ્સાથી કહી રહી હતી, વીની, તે હા કેવી રીતે પાડી. તને ખબર છે

તેં કેવું ભયંકર પગલું ભર્યું.   હું વિચારમા પડી ગઈકે એવું તો વીની માસીએ શું કર્યું

હશે.  ધીરે ધીરે મારાથી  વાતનો દોર પકડાયો. મારું હૈયું ધબકારો ચૂકી ગયું.  બાપરે,

આવું પણ થઈ શકે?

      વાત એમ હતી કે વીની માસીને બે દિકરીઓ હતી.  કુળદીપકની આશાએ  ત્રીજી

 વખત દિવસ ચડ્યા, ને ત્રીજી પણ દિકરી છે તેની જાણ થતા તેનો નિકાલ કરી આવ્યા.

 હું તો ડરની મારી થર થર કાંપતી હતી.  મમ્મી મને વહાલથી પકડી ચૂમી લેતી હતી.

 ખબર નહી તેને મારામાં સ્પંદનનો અનુભવ થયો હશે. 

       આજે મને અહેસાસ થયો કે દિકરી થઈને અવતરે તો આવું પરિણામ પણ ભોગવવું

પડે. જો બે દિકરા હોત અને ત્રીજીવાર પણ દિકરો હોતતો શું તેનું પરિણામ આવું આવત

ખરું?  હજુ તો મારા પગ ધરા પર ટકતા પણ  નથી. ઘણીવાર ચાલતા ચાલતા પડી જવાય

છે.  આ અનુભવે મને હચમચાવી મૂકી. પ્રથમ વાર આવા સમાચાર સાંભળીને મને ‘દિકરી’

છું તેનો અહેસાસ થયો. જો કે હું તો ખૂબ લાલન પાલન પામી રહી હતી.

          નવા રમકડાંથી રમવાની મઝા માણી રહી હતી. અંદરના ડંખને કારણે થોડી ઢીલી

થઈ ગઈ હતી. બહુ વિચાર કરતા આવડતું નહતું. મમ્મીની હાલત પણ જોવા જેવી હતી.

પોતાનો ગભરાટ છુપાવવા મને વારે વારે વહાલ કરતી. મને ખૂબ ગમ્યું.  પપ્પાની પાસે

રાતના એકાંતમા રડી પોતાનું હૈયું હળવું કર્યું. પપ્પાની વાત પરથી લાગ્યું કે તેઓ પણ

નારાજ થયા. ખરેખર મને સુંદર કુટુંબ મળવાનો દિલે ઉમંગ હતો.  વિચારમા માનું દુધ પીતા

પીતા હું ક્યારે સૂઈ ગઈ ખબર પણ ન પડી. સ્વપનામા ચાંદનીની શિતલતા માણી રહી હતી.

ફૂલોથી શણગારેલ ઝુલા પર ઝુલવાની   અને પરીઓની સાથે રમવામા મસ્ત હતી—–

Advertisement

1 comment

  1. સરસ વાર્તા. પોતાને આધુનિક ગણાવતા લોકો પણ ક્યારે દિકરા દિકરી ના વહેમમાથી દૂર થશે? આજના જમાના મા પોતે અને પોતાના જીવનસાથી સિવાય બીજા કોઈના આધાર ની અપેક્ષા રાખવી એ જાતને દુઃખી કરવા સમાન છે. વણમાગે મળે તો બોનસ.

Leave a Reply

Type in

Following is a quick typing help. View Detailed Help

Typing help

Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.

Settings reset
All settings are saved automatically.