ભારતનો પ્રજાસત્તાક દિવસ, ૨૬મી જન્યુઆરી. આજકાલ કરતા
૬૨મી વર્ષગાંઠ આવી ગઈ. બાળપણ વિત્યું , જવાની ગઈ અને
પ્રૌઢાવસ્થાને આરે આવીને ઉભા છીએ.
પ્રગતિ ઘણી કરી. ખૂબ લાંબી મજલ કાપી. છતાંય સામાન્ય
માનવીની હાલત જોતા આંખમા ઝળઝળિયા આવી જાય છે. દરેક
ક્ષેત્રે આપણે લાંબી મઝલ કાપી છે. જેવાકે આધુનિકતા, વિજ્ઞાન,
ખેતીવાડી, નિકાસ, વિ.વિ.
કિંતુ આપણા દેશમા પ્રસરેલી લાંચરુશ્વતની બદી જોઈને હૈયે
અરેરાટી વ્યાપી જાય છે. દેશનો વસ્તી વધારો, દેશમા ગરીબોની
કરૂણાજનક પરિસ્થિતી, સામાન્ય નાગરિકમા, નાગરિકતાનો અભાવ.
હા, પ્રજાસત્તાક દિવસની ઉજવણી થશે. સારા ભારતમા આજે રજા
હશે. આનંદની હેલીમા લોકો ગાંડા થશે. કિંતુ ‘ખોખલું ‘ તંત્ર જોઈને નિંદ
હરામ થઈ જાય છે. કાંદા ૬૦ રૂ. કિલો. એક લાખ એંસી હજાર પોલિસ
મુંબઈ શહેરમા છે. એક લાખને રહેવા ઘર નથી. આવા સમાચાર વાંચીને
થાય કે પછી એ હવાલદાર પૈસા ન ખાય તો શું ઈમાનદાર હોઈ શકે?
સારાય દેશમા જગ્યાના ભાવ આસ્માનને છૂએ છે. સરકાર જ્યારે મકાન
બાંધે છે ત્યારે કોના માટે હોય છે અને ખુરશીની શેહમા કોણ ખરીદે છે? વગર
પરવાનગીએ મોટા મોટા તોતિંગ નજર સમક્ષ દેખાય છે. બસ પૈસા ખવડાવ્યા
નથી અને કામ થાય છે.
‘પૈસો ‘ જીવન જરૂરિયાત માટે છે. હવે તો પૈસો છે તો જીવન છે. અબજો રૂ.ના
કૌભાંડો , રોજ નવા પ્રકરણ, ખુલ્લેઆમ લોકોના ખૂન કરી સમાજમા ફરતા વરૂ.
૨૬મી જાન્યુ. કશું જ ન બને તો માત્ર થોડો આત્મા ઢંઢોળી અંતરમા નજર
નાખી તેનું વરવું દર્શન કરીએ તો પણ ઘણું છે. બાળપણમા શાળાનો ગણવેશ
પહેરી, સફેદ બુટ અને મોજા, માથામા સફેદ રીબીન બે ચોટલા વાળી ધ્વજ્વંદન્મા
ભાગ લેવા જતી એ દૃશ્ય આજે પણ નજર સમક્ષ તરવરે છે.
૬૨મો પ્રજા સ્ત્તાક દિન સહુને મુબારક.
દેદી હમે આઝાદી બિના ખડગ બીના ઢાલ
સાબરમતી કે સંત તુને કર દિયા કમાલ.
જય હિંદ