શાળામાં જતા બાળકોનું જીવલેણ હથિયાર બંદુક છે એવું માનવાની

ભૂલ કદી ન કરતાં. સહુથી ઘાતકી અને કાતિલ હથિયાર છે :Bullying”.

આજે ૨૧મી સદીમાં એના ત્રાસથી જાણ્યું કે ૧૭ વર્ષની મેઘન આપઘાત

કરીને મરી ગઈ.  સમાચાર સાંભળીને રૂંવાડા ઉભા થઈ ગયા. મન મનવા

તૈયાર ન હતું કે તેનું મોત તે પ્રમાણે લખાયું હશે.

              હાઈસ્કૂલના બાળકોનો ઘણો પરિચય છે. સાચું કહું તો તેમની

રીતભાત આંખે ઊડીને વળગે તેવી છે. તેમના વર્તનામા સહજિકતા

અને આદર ભારોભાર ભરેલા મેં અનુભવ્યા છે. કિંતુ કેરીના કરંડિયામા

એકાદ બે સડેલી હોય તો દરકાર ન કરીએતો ઘણી સડી જાય.

       તેમ એકાદ એવું જુવાન લોહી હોય જે ચાર પાંચ જણને બગાડી

કોઈનો જાન જાય તેવી હરકત કરી શકે. જુવાન બાળકોના માતાપિતા

ચેતો અને ખુદના બાળકની હિલચાલ પર નિગરાની રાખો. એટલું જ

હું તો કહીશ.

        મેઘન, જે આ ઘટનાનો ભોગ બની તેના માતાપિતાને સાંત્વના

આપવા મારી પાસે શબ્દો નથી.   મેઘન તને થયેલું દુઃખ અને મનોવ્યથા

આવૉ કુમળી ઉમરે તે કેવી રિતે સહી હશે? આશા છે પ્રભુ કોઈ પણ રીતે

મારા મનનું સમાધાન કરશે————————