શાન, સુલુ અને નેહા ત્રણેય ગહન વિચારમા ગરકાવ થઈ ગયા. સાપ મરે નહી
અને લાકડી ટૂટે નહી. એ ઉક્તિ પ્રમાણે હિનાના પ્યારમા જરા પણ અવિનય ન વરતાય
તેનો ખ્યાલ જરૂરી હતો. હિના હરિશને દિલોજાનથી ચાહતી હતી. તેને હરિશને માત્ર પાઠ
ભણાવવો હતો કે પત્નીના પ્રેમ આગળ બીજા બધા સંબધ ફીકા છે. વળી તેને સારા દિવસ
ચડ્યા હતા તે શાન, સુલુ અને નેહા સિવાય કોઈને ખબર ન હતી.
સુલુનો અવાજ ખૂબ કોમળ અને સામી વ્યક્તિને ગમે તેવો હતો. હિના પાસેથી
ફોન નંબર લીધો અને પછી ફોન દ્વારા ઇ-મેઈલ પણ લીધો. હવે હરિશને પાઠ ભણાવવાનો
હતો. ઇ-મેઇલ સુલુનો પણ વાતચીતનો દોર બધો હિનાએ સંભાળી લીધો. જયારે પુરુષ પત્ની
છોડી બીજી સ્ત્રી પાછળ પાગલ થાય છે ત્યારે મોહમા અંધ થઈ સારા નરસાનું યા સત્ય અસત્ય
વચ્ચેનું અંતર વિસરી જાય છે. તેની વિવેક બુધ્ધી ગિરવે મૂકે છે.
ન કરવાનું કરે અને ન આચરવાનું આચરે. સારું હતુ કે અનજાણતા સામે
પક્ષે તેની પત્ની જ હતી. હિનાએ તેને બરાબર સાણસામા ફસાવ્યો. સરસ મઝાનો વખત જોઈ
એવી પરિસ્થિતિ ઉભી કરી અને સમાજમા બદનામી વહોરવાને બદલે હરિશના ઘરવાળાઓ
હિના ને ઘરે તેડી લાવ્યા. હિનાના પેટે ચાડી ખાધી. મિંયા પડ્યા પણ ટંગડી ઉંચી. હિનાનો
આદર કરવાને બદલે હરિશતો ઇ-મેઇલ વાળીની પાછળ ગાંડો થયો હતો. હિના વર્તનદ્વારા
હરિશની દુખતી રગ દબાવતી રહી. હરિશની હાલત સાપે છછુંદર ગળ્યા જેવી થઈ હતી.
હરિશ બાળક પોતાનું હોવા છતા હિનાને પ્યાર દાખવી શક્તો નહી અને ઇ-મેઇલવાળીને
ભૂલી શકતો નહી.
હિનાને એકવાર ત્રણે બહેનપણીઓ મળવા આવી. ઘરમા કોઇ હતું નહી તેથી બિન્દાસ
વાતો કરીને પરાક્રમ પર હસી રહ્યા હતા. વાતોમા એવા મશગુલ હતાકે માથુ દુખવાને બહાને
વહેલા ઘરે આવેલા હરિશ પર કોઇનું ધ્યાન ગયું નહી. હરિશે વાત થોડી સાંભળી અને ચાલાકી
પુર્વક આખી વાતનો તાળો મેળવી લીધો. ગોદડું ઓઢીને સૂઈ ગયો. બહેનપણીઓ ગયા પછી
હિના સૂવાના પલંગ પર હરિશને જોઈ ચોંકી ઉઠી. ચહા બનાવીને લઈ આવી. ખબર પણ ન
પૂછ્યા. હરિશે નાટક ચાલુ રાખ્યું. મનમા થયું ‘શામાટે સાચું ગુલાબ છોડી હું કાગળના ફુલ
ઉપર મોહ્યો.’ ઇ-મેઇલનું નાટક જે મહિના સુધી ચાલ્યું હતું તેમા પોતાની નબળાઈ છતી
થઈ પણ હિનાનું વિશુધ્ધ અંતર તેના પર જાદુઈ અસર કરી ગયું. માફી માગવાની ઈચ્છા
અહંની આગમા ધુંવા થઈ ગઈ. હિનાને થયું પુરુષની જાત છે કબૂલ નહી કરે. ખેર માફ કરી
દંઉ. સ્ત્રીના હ્રદયની વિશાળતા અને પવિત્રતાનો અંદાઝ પુરુષ જાત કદી નહી લગાવી શકે?
હરિશના બદલાયેલ વર્તનને ધ્યાનમા લઈ એક રાત હિના ઘટૉસ્ફોટ કરવા જતી
હતી ત્યાં બત્તી બુઝાવી હરિશે તેને પડખામા લઈ કંઇ પણ ન બોલવા મજબૂર કરી. ઘણા
વખત પછી આનંદ મિશ્રિત પ્રેમ પામવા હિના સમર્થ બની અને પોતાના પ્યારની જીત
બદલ પ્રભુનો મનોમન આભાર માનવા લગી. ક્યારે આંખ મળી ગઈ તેનો પણ ખ્યાલ ન
રહ્યો અને વહેલી સવારે ઉદરમા પાંગરી રહેલ પારેવડાની હિલચાલની મોજ માણી રહી.
હરિશને શરમના માર્યા તે વાત કરી તેને પણ આનંદમા ભાગીદાર બનાવ્યો.——–
