ધરા બની દુલ્હન આજ સોળ સજ્યા શણગાર
આભનો ઘુંઘટ ઓઢ્યો શરમાએ નવલી નાર.
પિયરિયાથી અળગી થઈ કર્યો સાસરવાસ
પાછું વળી ના નિરખે માણે પ્રિતમનો સંગાથ
હરિયાળા વસ્ત્રોમાં લપેટાઈ પર્વત પાડે ભાત
ખળખળ વહેતું હ્રદયે ઝરણું મોજાની મસ્તી સાથ
અંગ અંગ શોભી રહી તેની શોભા અપરંપાર
ક્ષિતિજ કેરા નેણ કટાક્ષે નિરખે પાલવની આડ