આભ ફાટ્યું ત્યાં થીગડું ક્યાં દેવાય
તડાતડ કરાં પડે ત્યાં છત્રી શી ખોલાય
તીર ઝડપે વાતા વાયુના સુસવાટા સુણાય
લળી લળીને ધરાને ચૂમતા વૃક્ષો જણાય
ગગને ગડગડાટ કરતાં ઘટોટપ વાદળ ઘેરાય
મારકણી વિજળીના ચમકારે આભે ઉજાસ ફેલાય
વર્ષાના તાંડવમા નહાતી ધરતી મંદ મુસ્કાય
પ્રિતમની બાંહોમા માનુની અંગડાઈ લેતી સમાય
માળામા લપાયેલ પંખીડા ધ્યાન મુદ્રામા જણાય
કુદરત કોપે ત્યારે પામર માનવ તું અસહાય
