સંતોષ ભરેલું જીવન જેનું સાગર જેવડુ સત
વેણીભાઈની વહુ વનિતા લખે ઈ મેઈલ દ્વારા ખત
દિકરો એનો અમેરિકા ગામે રોહિતભાઈ પટેલ નામે
મનુભાઈનો મનિયો કહે છે રોહિત રોજ મને ભેળો થાય
દિવસ આખો યુ રેલમાં ઘુમે ને મોડી રાતે ઘેર જાય
પત્ની એની બાળકો સાચવે ને સાંજ પડે થાકી જાય
ખાવામા પામે પિઝાને પાંઉ ને પીવામાં પેપ્સીકોલા
શનિ રવિ માંડ રજા મળે ત્યારે કપડાંને વાસણ ધોવાય
થોડો ઘણો વિશ્રામ મળે ત્યાં ટીવીના પ્રોગ્રામ જોવાય
ડોલરિયું જીવન તમારું — છતે પૈસે દુઃખી થવાનું
મારે અંહી નોકર રસોઈયાને સુખ સાહેબી બેશુમાર
જાતજાતના પકવાન જમીને આનંદનો નહી પાર
શનિ રવિ ઘેર મેળો જામેને પર્યટનો ગોઠવાય
મન થાય ત્યારે ફાઈવસ્ટાર હોટલને નાટક સિનેમા જવાય
પૈસો ભલે હોય તમારે સોના જેવું જીવન અમારે
ઈચ્છા થાય ત્યારે આવતા રે’જો ખુલ્લા છે મારા દ્વાર
માણસાઈના અંહી દીવા બળેને સુખ છે અપરંપાર
ભારત જેવો દેશ નહીં દિકરા-છોડી દે અમેરિકાના ઠીકરા
ગિરધરદાસ વિ. સંપટ
