આપણા દેશમા ઉનાળાની રજાઓ શરૂ થઈ ગઈ. કહેવાય છે કે ગરીબી
હજુ ઘણી છે. એ વાત હવે માનવામા આવતી નથી. ક્યાંથી આટલા
બધા ભારતવાસી અમેરિકા ફરવા આવે છે. અરે લગ્નમા કે ફરવા ખાતર
યા તો બાળકોને રજાઓ માણવા. બસ અમેરિકા ઢુંકડુ લાગે છે.
મને વિચાર આવ્યો આટલા બધા આવે છે તો ‘એર ઈન્ડિયા’ વાળા
ને તડાકો પડતો હશે. પણ જાણ્યું કે મોટાભાગના લોકો ‘લુફ્તાન્ઝા’ કે
‘ડેલ્ટા’ પસંદ કરતા હોય છે. હૈયા મા ઝીણી ટીસ ઉઠી.
મને બરાબર યાદ છે ગઈ સાલ હું ભારતથી પાછી ફરી રહી હતી ત્યારે
શાકાહારી લખાવ્યા છતા મારે માટે કોઈજ સગવડ ન હતી. એમનું ‘સોરી’
સાંભળવા મારી પાસે કોઈ ‘લોરી’ ન હતી. અને જ્યારે ‘થેંક્યુ’ કહે છે
ત્યારે કાંઈક ‘ફેંક્યુ’ હોય એવી લાગણી થાય છે.
ક્યાં ગઈ આપણી સ્વદેશી પ્રત્યેની ભાવના? ‘પરદેશી માલની હોળી’
બહિષ્કાર માત્ર ઇતિહાસ મા ભરાઈને બેઠા છે.’ હા, હું અમેરિકામા રહુ છું
એ જેટલું સત્ય છે તેટલું જ ભરતની પનોતી પુત્રી છું તે પણ સત્ય છે.
