પ્રભુ આ તારી સૃષ્ટિમા તને વિરામ ક્યારે છે
             બનાવી જીવની ઝંઝાળ પ્રભુ તેં હાથ ધોયા છે

    બસ તેં આ સૃષ્ટિ બનાવી, બધું કમપ્યુટરમાં ભરી તું નિરાંતની નિદર
    લઈ રહ્યો છે. જનમ થી મરણ બધું જ તારી મરજી પ્રમાણે થાય. માણસે
   ખાલી પ્રયત્નો કરવાના. તારી આજની કાલ કોઈ દી’ થતાં ભાળી છે.
     શ્વાસ પણ માનવી ગણેલાં જ લે છે. ભલેને કસરત કરતો હોય કે પછી
   ખાવામાં ખૂબ ચોક્કસ હોય. જનમની સાથે જ શ્વાસ લેવાનાં, રડીને તારાથી
  દૂરી પ્રગટ કરવાની. ભૂખ લાગે એટલે માને બાઝવાનું. તારે છે કોઈ ચીંતા. હજુ
  તો કશું જ ભાન ન હોય ત્યાં ખાવા પીવાથી માંડીને નિકાલ ની પણ ચીંતા.
     ન બોલતા આવડે, ન ચાલતા ,રડવા માટે પણ સવારકે સાંજ નહીં જોવાના.
  થોડા ઘણા મોટા થઈએ એટલે ભણવું, રમવું તોફાન નહી કરવાના. તું કહે તને
   શું શું ગણાવું. પરણવાનું, નોકરી કે ધંધો કરવાનું. બાળકો થાય તેમની પરવરીશ
  કરવાની. તેમને પરણાવવાના , ઘરમાં ક્યાં જમાઈ આવે ક્યાં વહુ. તારે તો બસ માણસ
  ઘડીને હાથ ધોવાના.
    હજુતો ખરી વિપદા હવે આવવાની. ઘડપણ ને ગુજારવાનું. ગમે તેટલા સારા હો કે
  ન હો ઘરડા જુવાનોને આંખમાં કણાની જેમ ખૂંચે. તુ બધાને સમયસર તેડાવતો હોય
  તો કેવું સારું .
    ખેર તું તો ત્રણ ભુવનનો રાજા, તને શું કહેવું.તારી મરજી અમે તો તારા ચિટ્ટીના   
    ચાકર. સમય મળ્યે વિચાર કરી જોજે.