વેદા રે વેદા તને કોણ રે  બોલાવે
       આભલે છૂપાઈ તને ઈશારે સતાવે
       સૂરજના રથે ચડી  ગગને  ઘુમાવે
    વાદળમા સહેલ કરાવી ખિલખિલ હસાવે
       ફુલોના રંગ ચોરી  ગાલને  સજાવે
       તારા  મઢીને તારી  વેણી  ગુંથાવે
      તારી મોહકતા મારા દિલને લોભાવે
     ગાલથી ગાલ મિલાવી વહાલ વરસાવે
      શ્વાસે  શ્વાસે  સ્નેહના  તાર  સંધાવે
     દિલડાની ભાષા નિર્મળ આંખે સમજાવે
 
    વર્ષો પછી પ્રભુ કૃપાએ ઘરમા લક્ષ્મીજી પધાર્યા છે.
    સુંદર વેદાને જોઈ મુખમાંથી સરી પડેલું——
     

 ખોબો માગ્યો ને પ્રભુ દરિયો દીધો તે
   ચપટી  માગીને  પ્રભુ  અંજલી  ભરી
   આવી તી  મળવા  તને  અંતર્યામી
    દર્શન  કરી  ને  હું  ધન્ય  બની
   તારી  કૃપાનો  અવધિ  છે ઉમટ્યો
   આંસુ  છલકાણાં  ને  તૃપ્ત  થઈ
   આવી તી મળવા તને અંતર્યામી
    દર્શન  કરી  ને  હું ધન્ય બની
   કણ કણમાં તારા વાસની  ઉર્મિ
   ઐશ્વર્ય  ઔદાર્યે   સોહી  ઉઠી
   આવીતી મળવા તને અંતર્યામી
    દર્શન  કરી ને હું  ધન્ય બની
   તારા મિલનની  મધુરી  પળમાં
   જીવતરની એષણા વિલાઈ ગઈ
   આવીતી મળવા તને અંતર્યામી
   દર્શન કરી ને’પમી’ધન્ય બની 
  

 નાની ઉંમરમાં માતા ગુમાવવાનું દુઃખ જેને
   પડ્યું હોય તે જ જાણે. તેથીજ તો  એક
   પ્રચલીત કહેવત ગુજરાતીમાં છે કે ‘બાપ
   મરજો પણ મા ના મરશો.’ બીજી  એવી જ
   કહેવત છે ‘મા તે મા બીજા વગડાના વા’.
     એક  નાના બાળક્ની મા તેને રડતો
   મૂકીને પ્રભુના ધામમા જઈ પહોંચી. તેને
   એક મોટી બહેન હતી. જે તેને ખૂબ વહાલ
   કરતી.
     હજુ તો આંખના આંસુ સૂકાયા પણ ન
   હતા ને બાપાએ બીજા લગ્ન કર્યા. આમ
   તો ખાધેપીધે સુખી કુટુંબ હતું. નવીમાને
   લીલાલહેર હતા. પણ ઓરમાન બે બાળકો
   ખટકતા. બાપા તેમને વહાલ આપે પણ તે
   કાંઈ ૨૪ કલાકતો ઘરમાં ન હોય.
    શાળાના શિક્ષક  તે બાળકની વધુ સંભાળ
   રાખતા. તે બાળક પણ પરાણે વહાલો લાગે
   તેવો હતો.
    એક દિવસ શાળામાં આવવાનું મોડું થયું.
  શિક્ષક ચલુ વર્ગે કશું જ બોલ્યા નહીં. વર્ગ
   પૂરો થયો એટલે પેલા બાળકના ખબર અંતર
   પૂછ્યા. અંતે કહે બેટા તારી નવીમા તને ગમે
   છે ને? બાળક નીચું જોઈ બોલ્યો હા મને ગમે
   છે. પણ –પછી ચૂપ થઈ ગયો. માસ્તર  
   વિચારમાં પડી ગયા પ્રેમથી પૂછ્યું પણ શું?
    બાળક કહે ‘નવી મા જે કહે તે કરે છે.’
  માસ્તરને સમજ ન પડી તેઓ કહે એટલે શું.
  બાળક કહે મને જ્યારે કહે ‘હું તને મારીશ
  ત્યારે મને મારે છે’. મારી જૂની બા કાયમ
   કહેતી પણ મારવાને બદલે વહાલ કરતી.
      

   સુધારવાનો ધીકતો ધંધો છોડ
    સુધરવા ની  ધુણી   ધખાવ

    પાણીમાં થી પોરા  ન  કાઢ
    ખુદની ત્રુટીઓ શોધવા માંડ

    પારકાંના દોષ જોવાનું છોડ
    શુધ્ધ ઈરાદામાં ન કર બાંધછોડ

    પર નહીં  પણ  સ્વને  શોધ
    કિંમતી સમયનો વહે   ધોધ

    ક્ષણે ક્ષણે બદલાતું આ જિવન
    રહસ્ય છતું થતાં બને તેજોમય

    આ દેશમાં આપણને સહુને આ અનુભવ છે.

    બિનાકાઃ નોકરી પરથી બીજી કંપનીમાં ફોન
                કરે છે.
          ફોનની ઘંટડી વાગી. સામે છેડેથી
               એક સેકંડ.
          બિનાકાએ પાંચ મિનિટ સુધી રાહ
               જોઈ છેવટે હારી થાકીને ફોન મૂકી
               દીધો.
    બિનાકાઃ   બીજે દિવસે ફરીથી એજ કંપનીમાં
                  બિનાકા અવાજ ઓળખી ગઈ.જેવો
              સામે છેડેથી અવાજ આવ્યો કે, એક
                  સેકંડ, બિનાકા તરતજ બોલી ઉઠી
                 ‘ જરા મને કહેશો કે તમારી એક
                  સેકંડ કેટલી મિનિટની હોય છે.’
                  
 
                

     આ ડીપ મકાઈની ચિપ્સ યા તો શાકભાજીની સાથે
      ખૂબ સરસ લાગે છે. સ્વાદ, રંગ અને ગુણ ત્રણેનો
      ત્રિવેણી સંગમ માણવા મળશે.
 
    ડીપ  બનાવવા માટેની વસ્તુ.
   
    ૨       નંગ પાકા (નરમ) આવાકાડો
      ૨       લીલા  મરચા
      ૧       કટકો આદુ
      ૧        લીંબુ
      ૧        નાનો  કાંદો, મીઠું

      રીતઃ-    આવાકાડો છોલીને તેને ચમચાથી દબાવી
                 છૂંદવું યા છીણીથી ખમણી લેવું. તેમાં મીઠું
                 પ્રમાણસર નાખવું. આદુ મરચાને વાટી તેમાં
                 ઉમેરવા. કાંદો એકદમ ઝીણો કાપી તેમાં
                 નાખવો. બધું બરાબર હલાવી તેમાં ખાડો
                 કરી આવાકાડોનું બી વચ્ચે મૂકી એકસરખું
                 કચોળામાં કરી ફ્રીઝ માં રાખવું.
                  ઠંડુ સરસ લાગે.
                જો કેલરીનો વાંધો ન હોય તો  એક ચમચો
                 સાવર ક્રીમ નાખવું.

જ્યારે સરજનહારને દંડવત કરીએ છીએ
ત્યારે ગબડી પડવાનો ભય હોતો નથી.   

નમ્રતા જો તન અને મનમાં વ્યાપ્ત હોય તો
 જીવનમાં બળ સદા લહેરાય.   

આજનો સંજોગો તો  ભવિષ્યમાં આવનાર
 સુંદર  સમયની છડી પોકારે છે.

વિચાર અને વર્તનની શુધ્ધતા ભર્યું જીવન નિંદર
ટાણે ઓશિકું પોચું છે કે કઠણ તે ગણકારતું નથી.    

આ જીવન બનાવવા પાછળ કુદરતનો હેતુ શું છે?
તેના કરતા આપણો ધર્મ શું છે તે નિશ્ચીંત કરવું આવશ્યક છે.
    
 નાસીપાસ થશો નહી. હિંમત હારશો નહીં.
 સવારનો ભૂલ્યો સાંજે જરૂર ઘરે આવશે.   

જિંદગીની સાથે મળેલાં જન્મજાત સંસ્કાર
વખત આવે આળસ ખંખેરી તાજા થશે.
   
ઢોળ પછી તે સોનાનો હોય કે ચાંદીનો
સમય આવે ઉતરી જવાનૉ.
જે અસલ છે તે પોતાનું પોત પ્રકાશસે.

ધ્યેય ને પામીશું કે નહી તે અગત્યનું નથી
તેને પામવાની ધગશ કેટલી છે
તેની કિંમત ઓછી આંકશો નહી.
  
વસંત કાયમ ટકતી નથી.
પાનખર જરૂર આવશે.
જુવાની તો જવાની
કેમે કરી નહીં ટકવાની.
    

 વસંત પૂર બહારમા વરતાઈ રહી છે.  ઉનાળો બસ આવી જ પહોંચ્યો. ઠંડા પીણાની મઝા માણવી કોને ન ગમે?
   ચાલો બનાવીએ સ્ટ્રોબેરી અને કેળાં ની ‘ સ્મુધિ’ 5 વ્યક્તિ માટે.
   સ્મુધિ માટે ની ચીજો 
૫     :   કેળાં
૧૫  :     સ્ટ્રોબેરી
૧૦   :   ચમચા  વેનિલા આઈસક્રીમ
  ૪     :   પ્યાલા દૂધ
ખાંડ  :    સ્વાદ પ્રમાણે ખાંડને  બદલે નકલી ખાંડ ( સ્વીટનર) પણ ચાલે    કારણ આપણે તબિયતનો ખ્યાલ રાખવાનાં આગ્રહી છીએ.
  વિજળીથી ચાલતુ યંત્ર.(મિક્સર)
  જો સ્વાદિષ્ટ સ્મુધિ પીવી હોય તો દરેક માટે  અલગ અલગ બનાવવી.
 
   રીતઃ      મિક્સર માં પહેલા કાપેલું કેળુ અને સ્ટ્રોબેરીના કટકા નાખવા.૧/૨ પ્યાલો દૂધ ઉમેરી હલાવવું. એકરસ થઈ જાય પછી આઈસક્રીમ  નાખી ફરી હલાવવું. ખાંડ જોઈતા પ્રમાણમાં ઉમેરવી.
             જો એકદમ સરસ સ્મુધિ પીવી હોય તો   દૂધનું પ્રમાણ ઓછુ કરી આઈસક્રીમ વધારે લેવો. તેથી કદાચ ખાંડની જરૂર ન પણ પડે.

           ચાલો ત્યારે કરો તૈયારી.
          

શું મિલન કે શું જુદાઈ! જાય છે
 રાત  જાણે કે  અમસ્તી  જાય છે

  મારો  સંદેશો કદી તો  પહોંચશે
  વૃક્ષની છાયાઓ તરતી જાય છે

  હું હવાના ઘરમાં રહેવા જાંઉ છું
  ને પવન ભીંતોને ખેંચી જાય છે

  કોઈ  સપનું ચીસ પાડીને ઉઠે–
 રાતનો ભેંકાર તૂટી   જાય  છે

 ક્યાંક વાદળ વરસ્યાં હોવા  જોઈએ
 અહીં કોઈ  ઠંડક શી વળતી જાય છે

 એમ  મોઢું  ફેરવી  ગઈ   જિંદગી
 જેમ  કોઈ  કવ્ય  વાંચી જાય  છે

  શબ્દ!મારા શબ્દડાઓ ક્યાંગયા?
 કોઈ  શ્વાસોમાં  પ્રવેશી  જાય  છે

   જવાહર બક્ષી’તારાપણાના શહેરમાં’