એક નારી નમણી ચાલે છે
તેનાં પગલાં ભારે લાગે છે
તેણે નજર્યું નીચી ઢાળી છે
પાલવમાં પારેવડું પોષાણું છે
તેનો પતિ દારૂપીને સતાવે છે
તેને ઢોર માર મારે છે
કલંકીની કહીને પોકારે છે
સંજોગોની તે મારી છે
તેના નસીબની બલિહારી છે
જગત પાપ નામ આપે છે
મનનો માનેલ હૈયે ચાંપે છે
વિરહનાં અગ્નિમાં તે સળગે છે
આંખોમાં કામણ છુપાયું છે
ગૌરવભેર દુખ તે ઝેલે છે
જનની થવાની વેળા આવી છે
પારેવડાનું ચીં ચીં ગુંજે છે
